SPANSSCHOOL
Omdat voor 1934 deze buurt en ook de
Ypkemeulestraat, de Frederikastraat en
tuindorp Broekheurne nog onder gemeente
Lonneker en bij de Zuid-Esmarke vielen,
konden ze niet terecht op de Pathmosschool
omdat de gemeenten Enschede en Lonneker geen
leerlingen van elkaar accepteerden. Een
andere dichtstbijzijnde school was het
Usseler schooltje, maar die lag weer in de
Usselermarke en een flink stuk over de grens
met de Zuid-Esmarke. De enige school waar de
kinderen uit die buurten heen konden was de
Spansschool aan de Knalhutteweg.
Omdat de bevolking in de omgeving
van de Haaksbergerstraat nog niet zo groot
was, was er tot nu toe
ook geen aanleiding geweest om er in die buurt
een school te bouwen. Maar nu daar een
geheel nieuwe buurt in aanbouw was, kwam die
overtuiging er wel. Men heeft de knopen
doorgehakt en niet langer geaarzeld om tot
het stichten van een school over te gaan.
Deze school zou de naam CIII krijgen.
(foto school aanbouw in 1931)
|
School CIII op "Steernfenne" in aanbouw in 1931...
|
School CI werd ook wel Spansschool genoemd
naar hoofdmeester B. Spans en was de
voorloper van de latere Zuid Eschmarkeschool.
Het gebouw lag bij het kruispunt
Buurserstraat/Knalhutteweg in wijk 2C van de
toenmalige gemeente Lonneker.
In 1887 werd de school geopend en later tot
twee keer toe met twee lokalen uitgebreid.
Naast de school werd een Meesterswoning
gebouwd zodat de hoofdmeester om allerlei
praktische en functionele redenen dichtbij
de school kon wonen.
In 1940 werd de naam gewijzigd in
Eschmarkeschool. Het gebied werd ruwweg
begrensd door de Brinkstraat (vanaf de
Daalweg), de Zuid-Eschmarkerrondweg, de
Broekheurnerrondweg, de Broekheurnerweg, de
Getfertsingel en de Varviksingel.
Destijds kwamen er leerlingen uit een vrij
groot gebied uit verschillende buurtschappen
naar deze school. Om er enkele te noemen; de
Brinkstraat, de landbouwersgemeenschap
Zuid-Eschmarke, tuindorp Broekheurne (in de
volksmond het 'Rooie Dorp') en het gebied
rond de toenmalige Gasfabriek (in de
volksmond 'De Gaskrim'). Het leverde dan ook
een zeer gevarieerd leerlingenbestand op,
wat echter nooit moeilijkheden gaf.
Op de eerste schooldag van de zesjarigen
werden de kinderen door moeder gebracht en
daarna liepen ze elke dag met de oudere
kinderen mee. Inderdaad lopend, want
kinderen die op de fiets naar school gingen
waren toen nog uit zonderingen. Een half uur
lopen naar school was heel normaal en dat
vier maal per dag, want 's middags tussen
half twaalf en half twee werd er heen en
weer naar huis gelopen om te eten, ongeacht
de weersomstandigheden die ’s winters bar
konden zijn. Vandaar dat er toen ook nog
dikwijls klompen gedragen werden die echter
in de klas niet aangehouden mochten worden.
Dus netjes op de rij in de gang en in de
klas op sokken of pantoffels meenemen.
In onze prille winterse dagen in de 1e klas
op de Stevenfenneschool was dat ook nog zo.
Ook toen liep menig klasgenootje in de
sneeuw de gang naar school nog op de klompen
af.
Herinner ik me nog goed die dikke bonken
sneeuw die zich onder het houten schoeisel
ophoopten waardoor je nòg ongemakkelijker
liep.
Ach ja, we hadden het als kind niet
gemakkelijk in die tijd, maar klagen hielp
ook niks.
Het was gewoon niet anders…
>
bekende elektriciteitshuisje met de rode
dakpannen een verdeelpunt voor de stroom in de wijk.
