Mien mo har ginnen stoet’n.
Dus mos ik noar ’n Kloet’n veur ’n stoet’n.
’n Kloet’n stun boet’n met zien snoet’n veur de
roet’n zien nös te snoet’n.
Ik zea teag’n ’n Kloet’n; mien mo wil ’n stoet’n.
‘n Kloet’n pak’n ’n stoet’n en deu r’m mie in ’n
toet’n.
Ik deu ’n Kloet’n geald veur ziene stoet’n en
gung met ’n stoet’n
in ’n toet’n noar boet’n.
Boet’n veuln ik in ’n toet’n an ’n stoet’n
en
dee zat verdomme vol met harde kloet’n.
Ik wör hellig, ging miezölf te boet’n en smeet
n‘stoet’n
bie ’n Kloet’n deur de roet’n,
midd’n
in ’n snoet’n van ’n Kloet’n.
’n Kloet’n vleug noar boet’n en reup; miene
roet’n, miene roet’n!
Ik zea; dat he’j d’r van met oene harde kloet’n
in ’n stoet’n
en druk’n ’n Kloet’n ziene leuge toet’n in ’n
snoet’n.
Ik haal bie ’n aander wal ’n stoet’n.
De groet’n, Kloet’n.
Ik realiseer mij ineens dat dit verhaal voor
veel import en jongere Enschedeërs die het
stadsplat niet machtig zijn koeterwaals moet
zijn. Daarom enige verduidelijking.
’n Kloet’n =de bakker.
’n stoet’n = een heel niet gesneden brood.
boet’n = buiten.
roet’n = ruiten, ramen.
’n snoet’n = snuit, gezicht.
snoet’n=snuiten.
’n toet’n = een papieren zak.
’n kloet’n = een kluit, klont.
de groet’n = aju!
Dit gedicht is opgenomen
in de Twentse Taalbank
onder;
zoekfunctie >
type Gerrit Schorn
