BAD BOEKELO



 





 

 





Was tijdens de lagere schooltijd het Diekman mijn favoriet, op de ULO werd dat Bad Boekelo. Het was een stuk avontuurlijker en je had er veel meer ruimte. Bij mooi weer fietsten we ieder weekend en dinsdag en donderdagmiddag wanneer we vrij waren van school over de Es. Achter Usselo namen we het Krokodillenpaadje dat langs korenvelden en bosranden uitkwam op de Weeleweg. Zo meden we de drukke Boekeloseweg en het dorp terwijl het paadje op de terugweg mogelijkheden bood voor romantische ondernemingen.
Voor het oog van het thuisfront namen we wat huiswerk mee, maar daar kwam natuurlijk weinig van terecht. We hokten met een groep jongens en meiden op een vaste plek waar uit vriendschappen voor het leven zijn ontstaan. Een jaarabonnement op Bad Boekelo was dan ook het mooiste cadeau wat je ouders je konden geven, want... Je hoorde erbij!




BAD BOEKELO(h)   (Kan ook gezongen worden op de wijs van "Het Dorp..")
 

Als ik dit oude kaartje zie,
Raak ik vervuld van nostalgie.
Het zijn wat bomen, water, zand.
En in de verte is een bad,
waar je de grootste lol in had.
Je kon ook zonnen op het strand.

Het wilde water smaakte zout,
De golven beukten woest en koud.
Men noemde het "Zee op de Heide."
Ach, mooie tijd van jong vertier,
Je eerste peuk, je eerste bier,
Je avontuurtjes met de meiden.

En langs de Twentse uitvalswegen,
Zag ik reclameborden staat.
"Bad Boekelo", hoe kon ik weten,
Dat het voorgoed voorbij zou gaan.....




 

 




Luchtfoto Bad Boekelo - ca 1960
 

 




Golfslagbad - ca 1960