Ons geheugen is een wonderbaarlijke en
onbegrensde opslagplaats van herinneringen,
indrukken en kennis waarover we zonder er bij
stil te staan, zomaar kunnen beschikken. Slechts
een kleine impuls is nodig om een hele situatie
uit het verleden voor onze geest te halen.
Zoals bij deze foto van haar oom die Tineke
Aalders enige jaren geleden plaatste,
waarschijnlijk voor Ineke en Marianne Ekker
waarvan het ook familie bleek.
In eerste instantie nam ik
het als
kennisgeving aan want ik kende de goede man
niet, maar toen ik eens goed keek, zag ik dat de
foto genomen moet zijn in mijn oude buurtje… Zo
te zien staat de fotograaf voor café de Sport
(de Vos) of motorpaleis Piet van Dijk aan de
oude Broekheurnerweg op de Braker (de Bröke,
zeiden wij)…. Ik herkende ineens de oude
boerderij die op de hoek met de Helenastraat
stond en waarvan ik als kind vermoedde dat dit
het oude erve de Braker moest zijn waarnaar de
wijk is genoemd. Daar ben ik trouwens nog steeds
niet achter.
De boerderij werd
eind jaren vijftig afgebroken om plaats te maken
voor een flat dat de heersende woningnood moest
lenigen maar dat inmiddels ook alweer jaren
geleden is gesloopt.
De oude volkswijk
is trouwens in de loop der jaren mooi
opgeknapt….
BRAKER
Een mij onbekende man met pet
ergens op ’t portret gezet?
Maar als ik toch wat beter kijk,
denk ik; “Dat is bij Piet van Dijk”
Een warm gevoel gaat door mij heen
want nu herken ik het meteen.
Daar ginds ligt de Helenastraat,
waar die oude boerderij nog staat.
Zoals het is op deze prent
heb ik als kind het nog gekend.
‘t Geheugen heeft mij onverwacht
naar het verleden teruggebracht.
Zo kon door ’t wonderlijk menselijk rein
ik weer op de oude Braker zijn….
Vivo winkeltje aan de Burgemeester Jacobstraat
circ. 1955
