Rob Nolmans, die ik nog ken van een dikke zestig jaar geleden toen we allebei nog hoofdhaar hadden en een brommer, heeft café het Bolwerk gekocht. Een voor zijn leeftijd dapper besluit waarbij ik hem alle succes van de wereld maar vooral veel plezier toe wens.
In het café kwamen in mijn tijd veel kleurrijke figuren uit kunst en cultuur die ik bewonderde om hun werk en levensstijl. Ik voelde me met hen verbonden, maar ging er nooit binnen.
Ik woon inmiddels al jaren niet meer in Enschede en mijn gezondheid laat uitbundig café bezoek niet meer toe. Maar zo af en toe pakken we nog wel eens een terrasje op de Markt voor een versnapering en om naar mensen te kijken, echter nooit bij het Bolwerk.
Maar nu Rob er op zit…

 

Stamgast Rob Nolmans is nu de nieuwe eigenaar van Café 't Bolwerk aan de Stadsgravenstraat nr. 21..
 

BOLWERK


In ’t Bolwerk heb ik nooit gezeten,
niets gedronken, niets gegeten.
Deze artistieke tempel
had voor mij een hoge drempel.


Ik kon mijn schroom niet overwinnen,
durfde er nooit naar binnen.
Zou men mij er accepteren
en mijn werk wel waarderen?


Paste ik wel in die sfeer,
keek men er niet op mij neer?
Maar nu ’t eigendom is van Rob
lost dat al mijn twijfels op.


Dus als ik Enschede bezoek,
kijk ik er even om de hoek
voor een bak koffie of glas bier.
En heeft men er geen vel papier,
schrijf ik dit rijm, als ’t even kan,
op een bierviltje van Hertog Jan.




 

Een binnenkijkje in Cafe 't Bolwerk ...
 

Op de hoek van Stadsgravenstraat- Bolwerkstraat...
 

INHOUDSOPGAVE