KORSET
Bij het zien van deze oude advertentie moest ik
meteen denken aan de dagelijkse worsteling van
mijn moeder met dat stugge vleeskleurige geval
en de meters lange roze
veters om aan het
schoonheidsideaal en het modebeeld van die tijd
te voldoen. De emancipatie van de vrouw had de
arbeidersklasse nog niet bereikt en moeder werd
net als de andere arbeidersvrouwen aangesproken
met vrouw. Dus vrouw Schorn. Voornamen werden
alleen in de familie en vriendenkring gebruikt.
Blijkbaar bestond er toen nog de ongeschreven
wet dat vrouwen boven de veertig ineens bij de
bejaarden gingen horen. Hun kleding en
haardracht veranderde plotseling. Moeder had
mooi lang donker haar dat ze met kammetjes had
opgestoken. Toen ik op een kwade dag uit school
thuiskwam had ze ineens een oude wijven
permanentje. Krulmoos noemde mijn vader het en
we vonden het allebei maar niks....
Moeder maakte het gelukkig nog mee dat het
korset bij het vuilnis kon en ze van vrouw
Schorn, Jo Schorn en zelfs mevrouw Schorn werd.
Daarvoor was Mevrouw alleen weggelegd voor dames
uit de hogere kringen.
Mijn nichtje was al op jonge leeftijd door polio
aan haar bed gekluisterd en kreeg regelmatig
bezoek van een van de dames van Heek op haar
liefdadigheidsrondje. Zowel over als tegen haar
werd met ontzag en nederigheid MEVROUW van Heek
gezegd. Wanneer wij op bezoek waren en de auto
van mevrouw stopte voor de deur, werden we
dwingend naar de achterkamer gedirigeerd en
werden de schuifdeuren gesloten zodat MEVROUW
niet met het gepeupel hoefde te worden
geconfronteerd. Dit stuitte mijn moeder met haar
Friese achtergrond zeer tegen de borst en het
kwam de verhoudingen binnen de familie dan ook
niet ten goede..
Mooie stof voor een zondagsrijmpje... maar ik
ontdekte dat Willem Wilmink ook al iets in die
richting had gemaakt en wie ben ik dan?
Wilmink dichtte;
Vrouw, juffrouw, mevrouw; 't lag maar aan
de
stand
waarin je was geboren of beland.
Vrouw was 't minste wat een vrouw kon zijn.
Vrouw Bakker... Bakkers loon was dus maar klein.
Juffrouw had niets met ongetrouwd te doen
maar des te meer met eer en met fatsoen.
En iemand was pas werkelijk mevrouw
als ze in onze straat niet wonen wou..
Er was verschil in seksualiteit.
Met vrouwen werd er zeker wel gevrijd.
Een juffrouw had het ook wel eens gedaan
maar een MEVROUW hield alles aan.
Haar boezem ooit in twee delen ontbloeid,
was tot een deegrol aan elkaar gegroeid.
Kwam meneer of Heer bij haar in bed,
hij stuitte op 't onneembare korset......
