DECEMBERNIEUWS  2025
 

• 
  
  
  
  
  ‘n WEENTERS DREUMKE  
   
  
  
  ’t Löp wear teag’n ’t end van ’t joar,
  wi’j hebt de kerstversiering kloar.
  Boet’n geet de weend tekear,
  reag’n slöt op de stroate near.
  
  
  Hier binn’n braandt ’n kachel vol,
  bi’j koffie met ’n dik vlak stol.
  Ik dommel vot oonder oons beumke
  noar ’n ieskoald weenterdreumke..
  
  
  Oaver iesbleum op de roet’n.
  ’n sneebal midd’n in ’n snoet’n.
  Op kleump ’n gladd’n glierbaan maak’n
  en bom-ies knalhard loat’n kraak’n.
  
  
  Met ‘n sleeke van ‘n bult of glied’n
  of met de hele school hèn schaats’n ried’n.
  Da’s pas ‘n weenter woa’j van hoaldt….
  en…Oh gut.. noe is mien koffie koald.
  
  
  
   

 EERSTE KERSTDAG                                               


Een oud militair getint kerstkaartje van de Vliegbasis Twente uit 1948, hoogstwaarschijnlijk ter beschikking gesteld om naar het thuisfront te sturen aan het personeel dat met Kerst en Oud en Nieuw dienst moest draaien.
Het herinnert me aan mijn diensttijd in de legerplaats Seedorf in Duitsland toen we de feestdagen ook niet thuis door konden doorbrengen. Kerstmis 1965-66 was de eerste keer van mijn leven dat ik met de Kerst en Oud en Nieuw niet bij mijn ouders thuis was……. En hoe stoer we ook waren, we voelden het allemaal als een gemis. Vooral de jongens die al getrouwd waren en kinderen hadden. Er was weliswaar geen actieve dienst en in de protestantse en katholieke militaire tehuizen stond een kerstboom en werden kerkdiensten gehouden terwijl er bij het ontbijt een verse krentenbol werd geserveerd en ’s avond een gratis flesje bier bij de nasi. Maar we brachten de meeste tijd toch door in ledigheid met klaverjassen en denkend aan thuis….

 De eerste kerstdag was samen met mijn ouders een bijzondere dag die in het teken stond van binnen onze eigen muren en onder ons. We waren niet kerkelijk, er kwam geen bezoek en ook ik bleef binnen want alle uitgaansgelegenheden waren gesloten. We hadden geen TV en telefoon maar de oude kolenhaard in de voorkamer en de kaarsjes in de kerstboom brandden en zorgden voor gezellige warmte en sfeer.
We genoten na een uurtje langer slapen dan normaal van een uitgebreid ontbijt, er was wat lekkers bij de koffie waarbij vader een feestelijke sigaar opstak, we luisterden naar kerstmuziek op de radio, speelden een spelletje of kwamen tot een goed gesprek waar we ons anders geen tijd voor gunden. Moeder die in haar jonge jaren kokkin was geweest in de keukens der hogere kringen, kon lekker koken en maakte een heerlijk kerstdiner waarbij een Flappie, haan of kip uit eigen hok en stoofpeertjes uit de boom van de overbuurvrouw niet ontbraken en feestelijk zonder sentimenten werd opgediend en smakelijk geconsumeerd.
Een dag dus van rust en genieten van al het lekkers en van elkaar. De Tweede Kerstdag verliep uitbundiger. Die bracht ik door met vrienden. Er was altijd wel een goeie film of voetbalwedstrijd en we struinden ‘s avonds de danszalen waar kerstbal werd gehouden af naar jonge dames die net als wij op zoek waren naar kerstromantiek hetgeen in die tijd niet zo makkelijk ging. Als je een leuke meid naar huis mocht brengen was dat al heel wat.
Zo’n Eerste Kerstdag met ons drieën thuis is er na dat jaar 65-66 ook nooit meer geweest.
Ik kreeg het jaar daarop verkering en alles werd anders……



 

Hangt bij U een takske mistletoe?

Dan haast ik mij snel naar U toe.

Ik hoop dat Gij er onder staat

en mij met kussen overlaadt!


Een oud rijmpje over een oud gebruik....

  
                                                    
  
                                                              
In de tijd van de Kelten en de Germanen was de mistletoe of maretak al een heilig kruid dat door de druïden bij offerfeesten en allerlei rituelen werd gebruikt en waaraan genezende en magische krachten werden toegeschreven. Het was een vruchtbaarheidssymbool en het zou de potentie verhogen.. Maar voorzichtig.... de besjes zijn giftig!
Dat men elkaar onder een mistletoe kust ,stamt ook uit die oude tijden. Wanneer twee gezworen vijanden elkaar in het bos onder een mistletoe tegenkwamen, moesten ze in plaats van elkaar de hersens in te slaan, elkaar omhelzen en een dag lang de wapens neerleggen. In Engeland werd het gebruik in de loop der eeuwen op aantrekkelijke wijze aangepast voor thuis en op feesten met Kerst. Men mag elkaar vrijblijvend en ongestraft onder de tak kussen, een vrijbrief waarvan volop werd en wordt genoten....     
Dit toch wel ietwat frivole kerstgebruik is helaas niet kamerbreed tot Enschede doorgedrongen, althans niet tot mijn omgeving.
De enige keer dat ik het heb meegemaakt was tijdens het Kerstbal van dansles waar men ter verhoging van de feestvreugde zo'n tak boven de dansvloer had gehangen, hetgeen door de jongens zeer op prijs werd gesteld. Zij deden dan ook hun uiterste best de meiden tot onder het takje te leiden. Maar de preutse dames van toen meden de plek angstvallig en verzetten zich hevig. Dit tot grote teleurstelling van de jongens en ergernis van de dansleraar die had gehoopt dat er lossere relaties zouden ontstaan die de dansles ten goede zouden komen....... De enkele paartjes bij wie het wel klikte, gaven zich daarentegen gretig en bij herhaling over aan de magische en romantische krachten van de mistletoe en konden daarbij rekenen op een klaterend applaus van de omstanders. Uiteraard was een dergelijk geluk niet voor mij weggelegd.......

Wie van jullie heeft er wel een mooie ervaring met de mistletoe of heeft zelfs een takje thuis hangen?
We vernemen het graag.....

 

                                                        
 

mistletoetakken die in de boom hangen.....