EEN ROOD LIED OF NIET?

Laten we februari maar weer eens zingend beginnen….
Mijn vader vond dit altijd een socialistisch getint lied. Iedereen, groot of klein, had recht op zijn eigen druppeltje. Maar zijn kennis ging niet verder dan het eerste couplet. Lezen en zingen we het tweede en derde dan blijkt juist het tegenovergestelde waarmee zoveel wordt gezegd als….. Probeer maar niet hogerop te komen want daarvoor moet je van goeden huize komen...(hoge bomen vangen veel wind). Het lukt je toch niet, neem maar geen risico’s en blijf lekker klein en bescheiden. ………….
We hebben voor de muziek, de versie gekozen van niemand minder dan Nana Mouskouri


Lees en zing het mee bij “NOSTALGIE”

 

HET DIEKMAN

In 1955 kwam zwembad het DIEKMAN gereed. Eindelijk had een grote stad als Enschede een mooi openluchtbad. We hoefden niet meer in het kanaal, de Buurserbeek of een of ander kleigat.
Wij hadden in die tijd de juiste leeftijd om er ten volle van de profiteren en dat werd dan ook met groot enthousiasme gedaan. Een kaartje kostte twintig cent en een boekje met tien kaartjes fl. 1,60. Je moest je kleren op een grote ijzeren haak hangen en die afgeven bij de garderobe waarvoor je in ruil een rond genummerd plaatje aan een touwtje kreeg.
In het begin was het vaak zo druk dat je maar een uur mocht zwemmen. Je nummer werd dan omgeroepen en je moest plaatsmaken voor honderden anderen die stonden te wachten..
In het bad en op de ligweide, zwom en lag je op drukke dagen dan letterlijk kont aan kont…
Het instructiebad werd ook gebruikt voor schoolzwemmen.
We zijn er maar een paar keer geweest, gehaald en gebracht door de TET. Het was niet bepaald een pretje. Vaak stond je met een paar stukken kurk om je lijf te bibberen van de kou want met mooi weer zijn we nooit geweest.
Bij het zoeken naar een paar geschikte plaatjes bij dit stukje, stuitten we op een bijzondere foto.
Niet alleen zien we hierop hoe druk het was, dat de gasfabriek er nog stond en de nummerplaatjes aan het zwemtenue, nee.. lieve vrienden, we herkennen tot onze grote vreugde twee van onze klasgenootjes………
Marie ter Mors en ons Dini werden door de fotograaf voor de eeuwigheid in badpak vastgelegd.
Dat we daar op onze oude dag nog van mogen genieten is zowel voor ons als voor de fotomodellen zelf, die de foto wellicht niet eens kennen, een verrassend meevallertje.



 

REALISTISCH……..


Over badpakken gesproken. Onlangs liet Hans een nieuw magisch realistisch schilderij het levenslicht zien…….
We mogen er, zoals Hans ooit schreef, bij weg dromen en onze fantasie de vrije loop laten…….. die in mijn eenvoudige geest ging variëren van subtropisch genot tot de keurslager…..


Weer een prachtig werk Hans……………


Op zaterdag 15 februari 2014 houdt Hans in Steenwijk een expositie van zijn schilderijen onder de naam;
"Vreemde Streken"


Wij wensen hem veel succes!!



 

WINTERFESTIJN EN IJSVRIJ



Wie herinnert zich nog de sneeuwpret op het schoolplein, de zeldzame keren dat we ijsvrij kregen en we een middag massaal richting “Smalenbroek” trokken om er te schaatsen.



Lees de herinneringen over winters schoolvermaak bij “VERHALEN”


 

ENSCHEDE OP SCHOOLPLATEN

Naast de vele afbeeldingen uit de vaderlandse geschiedenis en de natuur waren er ook schoolplaten die ons iets moesten leren over beroep of industrie. Een bekende schilder van dit genre was; J.C.H. Heijenbrock. Ook Enschede kwam aan de beurt, zelfs meerdere keren.
Voor zover ik weet had onze school deze platen niet, hetgeen ook logisch is want we hoefden maar richting stad te fietsen en we zaten midden in de rook en de stank. De platen van Enschede waren destijds niet populair. De vieze lucht en de uitbuiting van de arbeiders door de textielbaronnen weerhielden veel onderwijzers ervan ze voor de klas te behandelen terwijl ze toch juist bedoeld waren om de kinderen een beeld te geven van een dynamische industriestad met het spectaculaire woud aan schoorstenen als blikvanger….
Toch is het nu wel interessant om als Enschedeërs eens te kijken wat we ons van de afgebeelde situaties nog voor de geest kunnen halen….
We beginnen met de oudste, een plaat van Dijkstra uit 1922. De schilder stond bovenop de vuilnisbelt aan de Poolmansweg die we rechts zien en waarop een vuilniswagen zich richting stad spoedt. Links stoomt het treintje vanuit Boekelo richting het Zuiderspoor. De fabriek links waar de trein naartoe rijdt is Kooy aan de Parkweg. De bomen daarboven zijn van het Volkspark. Helemaal rechts in de verte, de toren van Jannink aan de Haaksbergerstraat.
De barakken vooraan zijn bijzonder. Ze werden rond 1918 opgetrokken voor de opvang van de duizenden vrijgelaten krijgsgevangenen die na het einde van de Eerste Wereldoorlog via Enschede terugkeerden naar hun verre vaderlanden… Op deze plaat is er nog geen sprake van huizenbouw en aanleg van bijvoorbeeld de Wethouder Nijhuisstraat die hier later van links naar rechts zou lopen…
De volgende plaat uit 1923 is de bekendste en gemaakt door Heijenbrock. Hij staat op de toren van Jannink en we herkennen natuurlijk allemaal vooraan de spoorwegovergang van de Haaksbergerstraat/hoek Wooldriksweg.
Het spoorwachterhuisje was in die dagen ook politiepost.
De voorste fabriek is van Serphos die in de oorlog werd gebombardeerd en niet weer is opgebouwd, in onze jeugd was er een FIAT garage.
Ook de derde plaat is van Heijenbrock, hier is de omgeving wat moeilijker te herkennen.
We zien op de achtergrond een molen. Dit is ons uitgangspunt. De enige plek waar een trein langs een molen kwam, was aan de Kottendijk achter de Lonneker Melkfabriek bij de Noordendorpermolen.
Hier liep het spoortje via Lonneker naar Oldenzaal. De goederenloodsen zijn van station Enschede Noord aan het latere Fortuinplein waar in onze jeugd van Gend en Loos zat…
Ik heb ooit de plaat van Heijenbrock kunnen kopen. We waren op vakantie op Schiermonnikoog en de school aldaar hield uitverkoop.
Er stonden een stuk of tien platen waaronder die van Enschede.
Ze kostten een tientje (toen nog guldens) per stuk. Omdat ik niet zo snel wist hoe ik de plaat van het eiland af moest krijgen, twijfelde ik. Toen we later terugkwamen had iemand alle platen tegelijk opgekocht. Ik baalde… want een tientje was een koopje.
Ik denk dat je nu al snel € 50,-- kwijt bent……….

 

HUMOR VAN OMA EN OPA




Ook onze grootouders kenden humor op z’n Enschedees.
Dit gedichtje werd vroeger vaak op een verjaardag voorgedragen door een familielid dat onder invloed van een paar jonge borreltjes met suiker onder grote hilariteit aan het stoet’n haspelen sloeg..
In Enschede moet een bakkerij annex café met zaal zijn geweest die als bijnaam ’n Kloet’n had.


Wanneer iemand hierover meer weet, horen we het graag.










 

BOORTORENS






Waar we nu achter Usselo vanaf de Haaksbergerstraat linksaf slaan naar het crematorium, rezen in onze jeugd de boortorens van de Koninklijke Nederlandse Zoutindustrie op.



Gerrit maakt ons van zijn kinderlijke indrukken in die tijd deelgenoot bij; “GEDICHTEN”








 

KORFBALLEN


We sluiten februari af met diverse foto’s van de populairste sport van onze school.
De Stevenfenneschool was een topper in het regionale schoolkorfbal. Er werd dan ook alles aan gedaan om deze reputatie in stand te houden. Voor schooltijd en in de pauze stonden de korfbalpalen op het veld met kiezels gereed om ons de gelegenheid tot fanatiek oefenen te geven.
De meeste van ons hebben dan ook in het A of B twaalftal meegespeeld en zijn kampioen geworden.
Dat we op hoog niveau bleven, was voor een groot deel te danken aan de vader van Gerrit Schukkink, zelf korfballer bij Rigtersbleek, die ons bij trainingen en wedstrijden begeleidde.

We gaan dus lekker foto’s kijken om te zien welke klasgenoten erop staan en wie we verder nog kennen.
Omdat we het zelf niet weten, laten we het aan jullie over om ons te laten weten welke teams dit zijn en wanneer ze kampioen werden.
 
Volg de link bij  "FOTO'S" 


 

TOP

HOMEPAGE