Soms krijg je een onderwerp voor een
zondagsrijmpje zomaar in de schoot geworpen.
Onlangs kwam ik bij de ALDI een oude jeugdvriend
tegen en natuurlijk ging het gesprek over onze
jeugd. Hij was opgegroeid in de Laares en beklom
al snel de praatstoel om nog eens vol
enthousiasme zijn avonturen bij het fietspad en
de spoorsloot langs de Oosterstraat de revue te
laten passeren.
Ik heb ze zo origineel mogelijk doch in gekuiste
vorm in dit rijmpje verwerkt.
RIJWIELPAD
Hoeveel banden zijn versleten
op dit oude rijwielpad.
Hoge eiken in een keten
van Noord Esmarke tot stad.
Er werd van alles uitgevreten.
Je beleefde altijd wat.
een meisje heeft mij eens gebeten
omdat ik aan haar "spullen" zat.
Een minpunt mag ik niet vergeten,
het pad was dikwijls spiegelglad.
Dat werd in 't algemeen verweten
aan ijzel en aan vallend blad.
Tegen zo'n boom he'k opgezeten
zodat 'k een slag kreeg in mijn rad.
Mijn bovenlip was half gespleten
en in mijn broek zat een groot gat.
Bij thuiskomst was het even zweten,
Ik loog over hoe het werk'lijk zat.
Mijn ouders hebben nooit geweten,
da'k toen teveel gedronken had.
