In mijn kinderjaren deed men nog aan
evangelisatie (zieltjeswinnen) in de
arbeiderswijken. Meestal op een zondagnamiddag
verzamelden zich de lidmaten van een
kerkgenootschap op een hoek of plein om het
woord Gods onder onwetenden of afvalligen te
brengen. Het liefst in de nabijheid van een
kroeg want daar vermoedde men de meeste
potentiële klanten die van drankzucht of andere
zonden moesten worden verlost. De evangelisten
konden van diverse stromingen
zijn die zich van elkaar onderscheiden door een
afwijkende uitleg van de bijbel… Het bekendst
was het Leger des Heils met de dames met hun
markante hoedjes en vaak een behoorlijk groot
orkest. Thuis geloofden we niet hemel, hel of
hiernamaals en vader stond dan ook sceptisch
tegenover al die religieuze clubjes. Het Leger
des Heils echter kon zijn goedkeuring wegdragen
en mocht bij een collecte rekenen op een
bijdrage want ze deden goed werk……De rest was
slechts bezig met zich afzetten tegen anderen en
het verkrijgen van het eigen gelijk… Bij ons in
de buurt verkondigde en zong men op het plein
voor het winkelcentrum Boswinkel aan de oude
Broekheurnerweg schuin tegenover café de Sport
(Vos). De preek snapte ik niet en zei me dus ook
niks, maar ik mocht graag naar de zang en muziek
luisteren, doch het meest boeiden me de
persoonlijke getuigenissen van voormalige
zondaars die hun hart voor het gretig
luisterende publiek uitstortten….. Dat kwam bij
bijna altijd en bij alle stromingen op het
zelfde neer…. Men had zich door de kennismaking
met Jezus ontworsteld aan werkloosheid,
drankmisbruik en huiselijk geweld en was dankzij
veel bidden en Gods genade nu weer op het rechte
pad….Spannend was het wanneer je de zondaar
kende en je kon controleren of zijn verhaal
klopte……. Ik heb geprobeerd zo’n bijeenkomst op
het plein in een rijmpje vast te leggen.
GETUIGENIS
Zondagmiddag op het plein,
zou er wat bijzonders zijn?
Er staat een kinderrijk publiek,
je hoort gezang en ook muziek,
nu eens een mars dan weer een psalm,
een man in pak staat er heel kalm.
Maar na een stevig slotakkoord,
neemt hij fel, vol vuur, het woord.
Spreekt van hel, verdoemenis
en hoe mooi het in de hemel is.
Veroordeelt vloeken, alcohol,
een man roept AMEN!, een vrouw schiet vol.
Dan treedt naar voren ene Chris
voor zijn zielsgetuigenis..
Met hese stem en vol van spijt,
biecht hij op uit vroeger tijd;
“Ik sloeg mijn vrouw,
was haar ontrouw.
Sloeg ook mijn kind.
Zat met een vrind
des morgens vroeg
al in de kroeg.
Ik doe dat nu allang niet meer
want ‘k ben gelukkig in de Heer.”
De juiste toon is nu gezet,
men vouwt de handen in gebed.
Hallelujah juicht het koor,
een offerbus houdt men ons voor.
Dan is ‘t volbracht, Gods woord is op.
Bezield trekt men naar verderop..
Wij blijven achter in de wijk,
nog ver weg van “Gods koninkrijk.”
