OUDEHERENLEED
Toen ik hem onlangs tegenkwam,
vroeg hij tien euro voor een boterham.
Vroeger was hij Boven Jan,
een gewiekste, snelle zakenman
die leefde op zeer grote voet,
hij lag ook bij de vrouwtjes goed.
Had daar een foute keus gemaakt,
en was zo aan lager wal geraakt.
Hij was er dan ook eerlijk in,
ontkennen had geen en’kle zin.
Als bejaarde man had hij ´t niet breed,
hij leed aan oudeherenleed.
Het was een schrijnend stil verdriet,
de buitenwereld zag het niet.
Op ‘t oog leek hij nog altijd kras,
gedroeg zich of hij vijftig was.
Dronk weinig bier, rookte geen tabak,
maar voelde toch veel ongemak.
De ouderdom sloeg keihard toe,
zijn kracht nam af, was eerder moe.
De botten werden wat poreus,
er groeiden haren uit zijn neus
Met plassen was hij vaak te laat,
dat was de schuld van zijn prostaat.
Presteerde weinig meer in bed,
z’n vriendin had hem op straat gezet.
Nu zwierf hij doelloos door de stad
en was het dus behoorlijk zat.
De lol was er voor hem wel af,
er wachtte slechts het kille graf....
Hij keek mij hoopvol, vragend aan,
ik was zeer met zijn lot begaan.
Omdat ik van zijn leeftijd ben
en deels zijn klachten ook wel ken,
gaf ik het geld waarom hij vroeg.
Hij dook er rap mee in de kroeg......
Zo zwaar is ´t oudeherenleed.
´t Is maar dat u ´t even weet........
Het schilderij van de Bolwerkstraat is van
de Glanerbrugger schilder Klaas Berrnink...
