HET DORP                                                     Wim Sonneveld


Thuis heb ik nog een ansichtkaart
waarop een kerk een kar met paard,
een slagerij J. van der Ven
Een kroeg, een juffrouw op de fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets,
maar het is waar ik geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe het was
De boerenkind'ren in de klas
Een kar die ratelt op de keien
Het raadhuis met een pomp ervoor
Een zandweg tussen koren door
Het vee, de boerderijen



En langs het tuinpad van m'n vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat 't nooit voorbij zou gaan.



Wat leefden ze eenvoudig toen
In simp'le huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg.
Want ziet, hoe rijk het leven is
Ze zien de televisiequiz
En wonen in betonnen dozen.
Met flink veel glas, dan kun je zien,
hoe of het bankstel staat bij Mien
en d'r dressoir met plastic rozen.



En langs het tuinpad van m'n vader
Zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat 't nooit voorbij zou gaan



De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
In minirok en Beatle-haar
en joelt wat mee met beat-muziek
Ik weet wel het is hun goeie recht
De nieuwe tijd, net wat u zegt
Maar het maakt me wat melancholiek.
Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtjespringen
Dat dorp van toen, het is voorbij
Dit is al wat er bleef voor mij
Een ansicht en herinneringen.


Toen ik langs het tuinpad van m’n vader
de hoge bomen nog zag staan.
Ik was een kind, hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan


 

 

 
 Willem (Wim) Sonneveld werd geboren in Utrecht op 28 juni 1917 en overleed op 8 maart 1974 in Amsterdam.
Hij was een Nederlands cabaretier, zanger en acteur en wordt als een van de "Grote Drie van het Nederlandse cabaret" van na de Tweede Wereldoorlog beschouwd, samen met Toon Hermans en Wim Kan.
De tekst HET DORP is in 1965 geschreven door Friso Wiegersma (onder het pseudoniem Hugo Verhage), de partner van Sonneveld.
Sonneveld zingt emotioneel over Wiegersma's "dorp" bij het weerzien van het door de vooruitgang gehavende Deurne. De inspiratie voor de eerste regel uit het lied: Thuis heb ik nog een ansichtkaart... kwam uit een ansichtkaart van het marktplein in Deurne die Wiegersma had, waarop enkel de kerk en de kroeg te zien waren. De regel, “En langs het tuinpad van mijn vader”, verwijst naar het pad naast het ouderlijk huis van Wiegersma, het tegenwoordige gemeentemuseum De Wieger aan de Oude Liesselseweg in Deurne. Dit pad kreeg op 14 oktober 2008 de officiële naam “Het tuinpad van mijn vader”. De onthulling van het straatnaambord vond plaats door Wiegersma's echtgenoot Hans van der Woude, Wiegersma's jongste broer Sjoerd Wiegersma en de Deurnese wethouder Nicole Lemlijn.
Het lied vormde de inspiratiebron voor het Tuinpadfestival in Deurne in 2018.