'N OALEN ROOP
Vanaf de laatste zondag van november zijn ze weer te horen,
de weemoedig klagende klanken van de
midwinterhoorn.
Nu brengen ze de boodschap van de a.s. geboorte
van jezus, maar een paar eeuwen geleden
waarschuwden de roomse boeren elkaar met de
hoorn dat de Drost van Twente met zijn soldaten
onderweg was vanaf Ootmarsum om een geheime mis
in een schuilkerk te verstoren. Maar het geluid
van de midwinterhoorn ging sneller van boer tot
boer dan de paarden van de Drost konden
draven.....
Het meest spreekt mij echter de oeroude functie
van de hoorn aan.
In de donkere en koude tijd van de Mirrewinter
voor de zonnewende, leefden onze verre
voorouders in angst voor demonen en boze geesten
die de terugkeer van het licht tegen hielden en
hun voedselvoorraden plunderden. Door veel
lawaai te maken met de hoorns poogde men het
kwaad te verjagen.... Ons vuurwerk is er een
erfenis van..
De manier van blazen uit die oude tijden noemt
men 'n oalen roop.
Heur ie boet'n dat gefluuster,
van witte wieven in het duuster?
Doar goa'j as means veur op de loop.
Too, bloas ze vot met 'n oalen roop!
Boze geest'n en demoon'n
vret van oonze broene boon'n.
Dan he'j as means nich völ te koop.
Too, drief ze oet met 'n oalen roop!
Maak 'n end an dee ellende!
Woar blif toch de zunnewende?
Gef oons leu 'n betken hoop.
Too, bloas met krach 'n oalen roop!
