HUTTENPETERSVUL  

Om en nabij het Aamsveen, ook wel het sagenland van Enschede genoemd, speelden zich in het verleden diverse geheimzinnige, vreemde of bijzondere gebeurtenissen af… Zo was daar ook het verhaal over ene Peter die zijn zoon zou hebben verkocht…. Ik had het verhaal al eens ergens gelezen maar toen ik in een boek van oud onderwijzer Dick Taat een oude getekende kaart uit 1700 van de grens tussen Nederland en Duitsland aantrof met daarop een tekeningetje van de Peterskotten (hut) waardoor er toch iets van waar kon zijn, ben ik verder gaan speuren zodat ik er het volgende verhaal van kon fabriceren dat ik graag met jullie wil delen…. Aan het einde van de zeventiende eeuw kwam ene Peter met zijn vrouw en zoon vanuit het Münsterland naar het Aamsveen. Hij had geen geld om grond of een huis te kopen maar maakte handig van de mazen in de markewet gebruik door op de grens van de Esmarke en Duitsland razendsnel een hutje te bouwen waarvan hij de schoorsteen, ook al was het zomer direct liet roken voordat een van de markeboeren het had ontdekt. Dat waren namelijk de voorwaarden waarop vreemdelingen in de marke werden gedoogd en een plekje konden vinden om te wonen en voedsel te verbouwen. Peter en zijn zoon gingen voortvarend te werk en ontgonnen en groot stuk heideveld tot akker. Hoewel het de bewoners van de omliggende boerderijen maar matig aanstond omdat ze er nu geen heideplaggen voor de potstal konden steken, werd Peter als snel “Huttenpeter” genoemd en zijn akker de “Huttenpeterskamp.” Een kamp was de benaming voor een stuk eigenhandig ontgonnen lap heide- of andere woeste grond… Kamp komt daarom nog veel voor in Twentse familienamen als Kamp, Kamphuis, Kamping, van de Kamp of Holtkamp.                      
Ook in Enschedese buurtnamen als Boddenkamp en Veldkamp. Peter was een grote potige kerel die nergens bang voor was en dat zal de boeren uit de marke ook wel van maatregelen tegen hem hebben afgehouden. Peters zoon was echter nog groter dan zijn vader, zelfs meer dan twee meter. Nu wilde het geval dat de Pruisische koning Friedrich Wilhelm, de vader van de latere Fredrik de Grote, in die tijd op zoek was naar grote mannen voor zijn leger om te dienen als grenadier. Met nog een extra 40 cm hoge helm op moesten deze “lange Kerle” indruk maken op de eventuele vijand. Ook vanuit Gronau trok een ronselaar door het Aamsveen en Broekheurne en trof tot zijn grote verrassing en vreugde de reus van een zoon van Peter aan. Hij bood Peter honderd gulden de voet voor zijn zoon, dat bij zijn lengte van twee meter neerkwam op zo’n zevenhonderd gulden. Dat kon de armlastige Peter niet weigeren en zijn zoon vertrok met de ronselaar naar Potsdam.
               
                                   De Pruisische koning Friedrich Wilhelm schouwt zijn Lange Kerle eenheid...
                                 
Van de opbrengst bouwde Peter een nieuw en betere hut (kotten) die we op het kaartje terugzien als Neuer Peterskotten…De gebeurtenis maakte veel indruk in de omgeving omdat Peter zijn zoon net zo makkelijk had verhandeld als iemand anders een veulen. Men sprak dan ook spottend wanneer men het over de zoon van Peter had van Huttenpetersvul (veulen) en heel lang noemde men een mooi en uit de kluitengewassen veulen in het Aamsveen nog een “Huttenpetersvul”. Peter was nu zijn opvolger kwijt en toen hij enige jaren later overleed, waren de markeboeren er als de kippen bij om de hut met de grond gelijk te maken waarbij totaal geen rekening werd gehouden met de weduwe. Zij heeft op de plek een tijdje in een kuil gewoond tot een van de boeren medelijden met de arme vrouw kreeg en haar als dienst- en melkmeid een onderkomen bood. De heide veroverde de akker van Huttenpeter weer terug en alleen wie de omgeving goed kent en intensief zoekt, treft nog een klein bosje aan waar eens de hut van Peter heeft gestaan……

Op het kaartje boven zien we links bovenaan de weg naar Enschede de Sanderskotte waar we nu een eenvoudig doch voedzaam maal kunnen nuttigen bij café restaurant; Sandersküper.