IJS MET SLAGROOM...
 

 

 





 

 




De dagen worden korter en ook guurder, dat valt alweer goed te merken.
Toch hadden we afgelopen week nog een paar aardige nazomerdagen en hoorde ik ergens in een straat niet nog even de bel van een ijskar???
Dat bracht me opeens op een liedje dat we vroeger zongen en de ouderen onder Oud Enschede zullen het zich vast nog wel herinneren.
Bij ons in de Egstraat woonde in de jaren 50 ook een ijscoman die geregeld met zijn kar door onze straat en buurt ging. Ik herinner me dat sommige ijskarren vroeger een soort cilinder hadden waar een staaf ijs in paste dat naar boven gedraaid kon worden en op een bepaalde dikte werd afgesneden. Op de boven- en onderkant kwam dan zo’n lekker rond wafeltje dat we al draaiend rond likten zodat niks van het kostelijke spul al smeltend op de straat belandde. Wij mochten vaak voor een dubbeltje een ijsje maar je had ze ook van 15 cent of een kwartje. In latere jaren kwam er na het zomerseizoen ook regelmatig een karretje door de straten waar je alleen slagroomwafels kon kopen. Heerlijk was dat. Op de lijn hoefde ik toen nog niet zo te letten….   
De foto’s komen oorspronkelijk uit de verzameling van een medelid van deze site die vroeger in onze straat woonde en wiens vader vroeger als hobbyfotograaf verscheidene prachtige opnamen maakte van o.m. Egstraat / Maaierstraat en haar bewoners.
We zien hierop onze ijs- buurman in actie.
Op de 2e foto, 5e huis links met dat ‘beumke’ ervoor, woonde ik, op no. 13….

IJS MET SLAGROOM
O, kijk! Daar komt de ijsman aan
De ijsman van de buurt
Die ied’re dag geregeld komt
Zolang de zomer duurt
Zeg, hij heeft lekk’re wafels
Van drie, van vijf, van tien
En verder grote bekers
Met slagroom bovendien

Heel langzaam komt hij nader
Hij trekt eens aan de bel
En roept dan “IJS MET SLAGROOM!”
Die roep, die ken je wel!

De ijsman blijft in onze straat
Heel vaak een tijdje staan
Hij weet wel waar z’n klanten zijn
Ziet heus z’n mensen aan
Zijn wafels moet je proeven
Die grote… die van tien!
Met zó dik ijs ertussen
Een pond wel haast, misschien

Hij blijft op ’t hoekje wachten
Hij trekt eens aan de bel
En roept dan “IJS MET SLAGROOM!”
Die roep, die ken je wel!

O, kijk! Daar gaat de ijsman weer
Een and’re straat nu in
Wij allen hebben ijs gehad
En dat was naar onz’ zin!
In d’and’re straat zijn kind’ren
Die nu aan ’t smullen gaan
Want ’t heerlijk ijs met slagroom
Trekt alle kind’ren aan

Heel langzaam gaat hij verder
Hij trekt eens aan de bel
En roept dan “IJS MET SLAGROOM!”
Die roep, die ken je wel!