De dagen worden korter en ook guurder, dat valt 
								alweer goed te merken.
								Toch hadden we afgelopen week nog een paar 
								aardige nazomerdagen en hoorde ik ergens in een 
								straat niet nog even de bel van een ijskar???
								
								Dat bracht me opeens op een liedje dat we 
								vroeger zongen en de ouderen onder Oud Enschede 
								zullen het zich vast nog wel herinneren.
								Bij ons in de Egstraat woonde in de jaren 50 ook 
								een ijscoman die geregeld met zijn kar door onze 
								straat en buurt ging. Ik herinner me dat sommige 
								ijskarren vroeger een soort cilinder hadden waar 
								een staaf ijs in paste dat naar boven gedraaid 
								kon worden en op een bepaalde dikte werd 
								afgesneden. Op de boven- en onderkant kwam dan 
								zo’n lekker rond wafeltje dat we al draaiend 
								rond likten zodat niks van het kostelijke spul 
								al smeltend op de straat belandde. Wij mochten 
								vaak voor een dubbeltje een ijsje maar je had ze 
								ook van 15 cent of een kwartje. In latere jaren 
								kwam er na het zomerseizoen ook regelmatig een 
								karretje door de straten waar je alleen 
								slagroomwafels kon kopen. Heerlijk was dat. Op 
								de lijn hoefde ik toen nog niet zo te letten…. 
								  
								De foto’s komen oorspronkelijk uit de 
								verzameling van een medelid van deze site die 
								vroeger in onze straat woonde en wiens vader 
								vroeger als hobbyfotograaf verscheidene 
								prachtige opnamen maakte van o.m. Egstraat / 
								Maaierstraat en haar bewoners. 
								We zien hierop onze ijs- buurman in actie. 
								Op de 2e foto, 5e huis 
								links met dat ‘beumke’ ervoor, woonde ik, op no. 
								13….
								
								
								
								IJS MET SLAGROOM  
								O, kijk! Daar komt de ijsman aan 
								De ijsman van de buurt 
								Die ied’re dag geregeld komt 
								Zolang de zomer duurt 
								Zeg, hij heeft lekk’re wafels
								
								Van drie, van vijf, van tien 
								En verder grote bekers 
								Met slagroom bovendien 
								
								Heel langzaam komt hij nader 
								Hij trekt eens aan de bel 
								En roept dan “IJS MET SLAGROOM!” 
								Die roep, die ken je wel! 
								
								De ijsman blijft in onze straat 
								Heel vaak een tijdje staan 
								Hij weet wel waar z’n klanten zijn 
								Ziet heus z’n mensen aan 
								Zijn wafels moet je proeven
								Die grote… die van tien! 
								Met zó dik ijs ertussen 
								Een pond wel haast, misschien 
								
								Hij blijft op ’t hoekje wachten 
								Hij trekt eens aan de bel 
								En roept dan “IJS MET SLAGROOM!” 
								Die roep, die ken je wel! 
								
								
								
								
								O, 
								kijk! Daar gaat de ijsman weer 
								Een and’re straat nu in 
								Wij allen hebben ijs gehad 
								En dat was naar onz’ zin! 
								In d’and’re straat zijn kind’ren 
								Die nu aan ’t smullen gaan 
								Want ’t heerlijk ijs met slagroom 
								Trekt alle kind’ren aan 
								
								Heel langzaam gaat hij verder 
								Hij trekt eens aan de bel 
								En roept dan “IJS MET SLAGROOM!” 
								Die roep, die ken je wel!