Sinterklaas is gisteren met zijn gevolg weer 
								neergestreken in oons Eanske...
								Waar? Ik zou het niet weten... 
								In de tijd dat ik nog streng gelovig was, vond 
								de Goed Heiligman onderdak in het huis van de 
								burgemeester aan het M.A. de Ruijterplein waar 
								ook de ontvangst plaatsvond...Ik herinner me nog 
								de Sint samen met de notabelen der stad wuivend 
								op het balkon en de gevaarlijke kapriolen 
								uithalende Zwarte Pieten op het dak.
								Maar vooral de grote drukte en het gedrang van 
								de menigte zijn me bijgebleven.. 
								Ik heb geprobeerd de sfeer in het rijmpje weer 
								te geven.
								
								
								
								
								INTOCHT
								
								Het blijft nog altijd ongewis
								of Sinterklaas in aantocht is.
								Tot vader voorleest uit de krant;
								"Nu zaterdag is hij in 't land."
								De plaats van het ontvangstfestijn,
								is op 't M.A. de Ruyterplein,
								want in het burgemeestershuis
								voelt Sint zich toch het meeste thuis.
								
								
								
								
								
								
								
								Dus haast ik mij met pa en moe
								per stadsbus naar de intocht toe.
								Het is een drukte van belang,
								men komt haast om in het gedrang.
								Je drukt een ander aan de kant,
								en wring jezelf naar voren want
 de plek waar je het liefste staat,
								is uiteraard de Bisschopstraat.
								
								Kijk! Daar verschijnt Sint op 't balkon,
								breed zwaaiend in de najaarszon.
								Ik zit bij vader op de rug
								en zwaai vol enthousiasme terug.
								De zwarte pieten op het dak
								doen daar hun kunstjes met gemak.
								Waarbij men soms een angstkreet slaakt
								als een van hen een handstand maakt.
								
								Het stadsbestuur met hoge hoed
								brengt Sint een warme welkomstgroet.
								Wij zingen liedjes keer op keer,
								maar Sinterklaas verlangt er meer.
								Want kind'ren worden niet snel stout
								wanneer je ze maar bezig houdt.
								Dan spreekt de Sint een woord van dank
								vanuit de villa Sonnevanck.
								Beloofd als wij gehoorzaam zijn,
								een schoen vol snoep en marsepein.
								
								Dus gaan wij opgelucht naar huis,
								al worstelend door het feestgedruis.
								Een massa fietsen slaat op hol,
								de bussen zitten overvol.
								't Verkeer staat vast tot achter 't Hoen.
								
								
								
								MAAR STRAKS ZET IK LEKKER MIJN SCHOEN......