Onlangs kwam ik een gedicht van Annie M.G. 
								Schmidt tegen waaraan ik eigenlijk niks toe te 
								voegen heb. Ja, als moeder jarig is dan weten 
								wij vrouwen het wel…. 
								Heb geprobeerd het werkje in ‘Tweants’ weer te 
								geven… 
								
								
								
								
								AS DE MOO JEURIG IS
								As de moo jeurig is, dan röp ut hele gezin
								Goa noe zitt’n lieve moo en span oe toch nich in
								Goa noe lekker in oen leuningstoel en loat oons 
								noe mar begoan
								En de afwas en de ett’nsboel die mag ie loat’n 
								staan
								Goa ie noe zit’n wodt d’r aldoor mèr e’zeg
								Mèr noe vroag ik oe, wat komp d’r van terech
								
								As de moo jeurig is, dan wodt ze zo verwend
								As de moo jeurig is, dan zit ze gin moment
								Dan mut ze renn’n, vlieg’n, sloof’n, 
								Van benee’n rap noar boav’n
								Koffie zett’n, converseern’, sigarett’n 
								presenteern’
								As de moo jeurig is, dan is het toch zo'n feest
								Dan heerst d’ in ‘t hoesgezin een echte goeie 
								geest
								
								As de moo jeurig is, dan röp ‘t hele gezin
								Zit ie lekker lieve moo, is ‘t zo wa noar oen 
								zin
								En dan goat ze alles reddern’en alles löp 
								verkeerd
								Totdat mooder zich op ’t end weer met all’s 
								 occupeert
								Ie mait niks doon hoor mo, roept ze dan eenpèrig
								As ie ‘n moo bint, dan bin ie nog nich jeurig
								
								As de moo jeurig is, dan wodt ze zo verwend
								As de moo jeurig is, dan zit ze gin moment
								Dan mut ze renn’n, vlieg’n, sloof’n, 
								Van benee’n rap noar boav’n, 
								Koffie zett’n, converseern’, sigarett’n 
								presenteern’
								As de moo jeurig is, dan is het toch zo'n feest
								Mèr veur mie heuf ’t nich, ik bin al ‘e weest