Onlangs kwam ik een gedicht van Annie M.G.
Schmidt tegen waaraan ik eigenlijk niks toe te
voegen heb. Ja, als moeder jarig is dan weten
wij vrouwen het wel….
Heb geprobeerd het werkje in ‘Tweants’ weer te
geven…
AS DE MOO JEURIG IS
As de moo jeurig is, dan röp ut hele gezin
Goa noe zitt’n lieve moo en span oe toch nich in
Goa noe lekker in oen leuningstoel en loat oons
noe mar begoan
En de afwas en de ett’nsboel die mag ie loat’n
staan
Goa ie noe zit’n wodt d’r aldoor mèr e’zeg
Mèr noe vroag ik oe, wat komp d’r van terech
As de moo jeurig is, dan wodt ze zo verwend
As de moo jeurig is, dan zit ze gin moment
Dan mut ze renn’n, vlieg’n, sloof’n,
Van benee’n rap noar boav’n
Koffie zett’n, converseern’, sigarett’n
presenteern’
As de moo jeurig is, dan is het toch zo'n feest
Dan heerst d’ in ‘t hoesgezin een echte goeie
geest
As de moo jeurig is, dan röp ‘t hele gezin
Zit ie lekker lieve moo, is ‘t zo wa noar oen
zin
En dan goat ze alles reddern’en alles löp
verkeerd
Totdat mooder zich op ’t end weer met all’s
occupeert
Ie mait niks doon hoor mo, roept ze dan eenpèrig
As ie ‘n moo bint, dan bin ie nog nich jeurig
As de moo jeurig is, dan wodt ze zo verwend
As de moo jeurig is, dan zit ze gin moment
Dan mut ze renn’n, vlieg’n, sloof’n,
Van benee’n rap noar boav’n,
Koffie zett’n, converseern’, sigarett’n
presenteern’
As de moo jeurig is, dan is het toch zo'n feest
Mèr veur mie heuf ’t nich, ik bin al ‘e weest
