
							
							
							KASTANJE
							
							
							Meer nog dan een glas champagne,
							een voetbalwedstrijd van Oranje
							of de kusten van Bretagne
							boeit mij dit kraambed der kastanje.
							
							 
							
							
							
							
							Aan de stadsrand waar ik woon, 
							loopt nog een oude boeren landweg. In de woonwijk is 
							deze tot wandel en fietspad gepromoveerd maar het 
							laatste gedeelte tot de grote weg is nog voor 
							motorvoertuigen vrijgelaten zodat de twee 
							aanliggende boerderijen bereikbaar zijn.
							Door een duiker onder de weg stroomt een beek met 
							stuw waardoor er altijd stroming is en het ruisen 
							van het water hoorbaar blijft. Aan de linkerzijde 
							van de weg staat een lange rij oude eiken waarin 
							diverse vogels en eekhoorns een plekje hebben en 
							waarachter een weiland met koeien.
							Rechts bevindt zich een kleine boerderij met de ren 
							van een goed bevolkt kippenhok die slechts door een 
							ondiepe greppel van de weg gescheiden is en waar een 
							machtige kastanje voor beschutting zorgt. Iets 
							verderop ligt een paardenweide waar wanneer je voor 
							het hek gaat staan, de edele dieren nieuwsgierig 
							naar je toekomen….
							Het valt te begrijpen dat dit een leuke plek is voor 
							peuters en kleuters. Ik ging er dan ook al met mijn 
							dochter naar toe en tot voor een jaar of vijf nog 
							met de kleinkinderen. Kippen voeren met gras uit de 
							berm, eikels en kastanjes zoeken om er poppetjes of 
							een ketting van te maken, op opa’s arm dicht bij het 
							paard durven komen, stokjes ( bootjes) aan de ene 
							kant van de duiker in de beek gooien en kijken of ze 
							er aan de andere kant weer uitkwamen en ten slotte 
							wat madeliefjes of boterbloemen voor oma plukken die 
							ze dankbaar op een borrelglaasje zette. Allemaal 
							dierbare herinneringen.
							Nu heeft de boer enige tijd geleden de greppel 
							opgeschoond en het slip, de half vergane bladeren en 
							meerdere generaties kastanjes bij de duiker van de 
							beek gedropt….
							En zie hoe de natuur als ze een kans krijgt de 
							gelegenheid aangrijpt om zich te manifesteren.
							De oude kastanjes lopen na jaren nog uit en een 
							groot aantal baby’s steken hun gebladerde kopjes 
							boven de grond uit. Bij eikels had ik dat al vaker 
							gezien maar bij kastanjes en ook nog zoveel nog 
							niet.
							
							
							
							
							Mijn dochter en kleinzoon maakten de foto’s en zo 
							werd het een familiestukje.