Geschiedenis wordt niet alleen geschreven door
oude gebouwen, rampen, grote gebeurtenissen en
hoge heren. Ook het kleine lief en leed van de
gewone man heeft invloed op de sfeer in de
stad....
Zo hoorde ik onlangs dat een oude kennis na meer
dan 50 jaar de liefde van z'n leven had
teruggevonden. Ze hopen hun laatste jaren nog
het geluk te ervaren wat hun vroeger wreed werd
ontnomen. Ik kende het stelletje. Ze hadden al
verkering op een leeftijd waarop ik nauwelijks
het verschil tussen jongens en meisjes kende.
Dat kon niet goed gaan want hij was hervormd en
zij was rooms. Toen het echt serieus werd, gaven
haar ouders uit eigen onmacht of angst voor
gezichtsverlies het geluk en de toekomst van hun
dochter in handen van meneer pastoor. Die wist
er wel raad mee; Niet luisteren? Dan maar naar
een internaat en het liefst zo ver mogelijk
weg... De foto toont de oude kloostermuur aan de
Kloosterstraat.
BIJ DE MUUR....
Bij de muur van 't oude
klooster,
loopt hij vertwijfeld heen en weer.
Hij vraagt om hulp aan God zijn trooster
want zijn meisje komt niet meer.
Ze wilden samen door het leven,
maar plots kreeg hij een bericht;
Ze had haar hart aan God gegeven
en zat nu in het Larinksticht.
Waar was z'in godsnaam aan begonnen
met zo'n onzalig avontuur.
Nu zat ze tussen al die nonnen
en hij in wanhoop bij de muur.
Dat was vijftig jaar geleden,
ze zitten stil op een terras.
Hij hoorde net de ware reden;
"Omdat bij anders denkend was.
"Twee geloven op een kussen",
had meneer pastoor gezegd;
"Ja, daar slaapt de duivel tussen
daar komt nooit iets van terecht."
Het veranderde hun leven
in een liefdeloos bestaan.
Kunnen ze God ooit nog vergeven
wat hij hun heeft aangedaan?
Dit rijmpje komt bij de jongeren wellicht wat
oubollig en smartlapachtig over, maar in de tijd
dat ik mij op vrijersvoeten begaf en het vaste
verkering dreigde te worden, moest je er wel
degelijk rekening mee houden...
Gelukkig waren er toen ook al stelletjes die
zowel God, de duivel als meneer pastoor uit hun
slaapkamer joegen en daar een stuk gelukkiger
van werden......
