DE KINDERKOPJES VAN DE KORTESTRAAT

Een compromitterende foto van mijn persoon uit de jaren vijftig terwijl ik word opgebracht door een agent van politie. Ik had uit de boomgaard van de pastoor enkele pruimen ontvreemd en werd daarbij op heterdaad door de kapelaan betrapt. Omdat ik niet katholiek was en dus niet direct “lijfelijk” door de pastoor of via de biechtstoel en enige Weesgegroetjes kon worden gestraft, werd de politie gebeld en moest ik mee naar het bureau waar ik een fikse uitbrander kreeg en mijn naam werd voorzien van een “aantekening.” Het maakte diepe indruk maar heeft mij nooit belet met de buurjongens en meisjes deel te nemen aan het gezamenlijk jatten van wortels, fruit of knollen want het waren magere jaren waarin schraalhans keukenmeester was….
Flauwekul…. Hier ben ik het niet, maar had het zeker wel kunnen zijn.
Laten we nu eens de lantaarnpaal, de auto, het fietswiel en schoorsteenpijp van het plaatje wegdenken en de personen die er op staan de kleding geven van pakweg 250 jaar geleden.
De oude poort van stalhouder Huckriede, de trapjesgevel van het voormalige politiebureau maar vooral de kinderkopjes (veldkeien) waarmee het straatje is geplaveid, brengen ons dan terug naar een oud Enschede…..
Ik kom hierop omdat de Korte Getfertstraat of Kortestraat (zo heette het straatje) dat de verbinding vormde tussen de Koningstraat en de vroegere Getfertstraat (daarna C.F. Klaarstraat en nu Boulevard 1945) mij altijd heeft geboeid. Als ik op zaterdagmiddag met mijn ouders naar de stad ging, namen we om de verkeerslichten bij de Ripperdastraat te vermijden altijd dit straatje. In mijn kinderlijke beleving van toen moest dit het wel het oudste straatje van de stad zijn want waar vond je nog die hobbelige kinderkopjes terwijl ook de vooroorlogse benzinepomp op hoek met de Koningstraat en de poort van Huckriede die indruk versterkten.
Het bleek allemaal niet zo middeleeuws te zijn als ik had gehoopt. Hooguit 150 jaar oud…
Enigszins teleurgesteld, besloot ik wel dat wanneer ooit het plaveisel werd vervangen ik een paar van die kinderkopjes op de kop zou proberen te tikken als souvenir uit de historie van mijn geboortestad.
Het is er niet van gekomen. Toen begin jaren zeventig de hele omgeving en het straatje ten onder gingen, had ik andere dingen aan mijn hoofd en pas later vernam ik dat de veldkeitjes zouden worden hergebruikt als sierbestrating voor het I.T.C.- flat.
Ik heb er wel eens vluchtig naar gezocht maar nooit iets gevonden.
Heeft iemand daar een foto van? Liggen ze er nog? Ik hoor het graag want ik ben in staat om er alsnog een paar voor een prominent plekje in mijn rotstuin te gappen, net als vroeger pruimen en knollen. Maar dan alleen als er geen kapelaan in de buurt is….