MIJN MAN

 

 

 




 

 





Deze zondag is mijn vaste plekje hier speciaal voor mijn lieve vriendinnen en vrienden en alle anderen die hun geliefde of een dierbare hebben verloren en het gemis in deze tijd extra voelen.
Wanneer je afscheid hebt moeten nemen van iemand waar je veel van houdt, zal het gemis altijd latent aanwezig blijven, ook als je nieuw geluk of een nieuwe liefde hebt gevonden. Het speelt op in bijzondere dagen als deze maar kan ook plotseling boven komen op momenten waarop je het niet verwacht. Speel dan niet de sterke vrouw of man, maar laat het je overkomen. Schaam je niet voor je tranen, verdring het niet maar verzoen je er mee en geef ook het gemis een plek in je leven…….
Ik ben een groot liefhebber van de gedichten van Willem Wilmink waarin hij zonder wonderlijke, alternatieve volzinnen of dichterlijke poespas in eenvoudige en begrijpbare taal de juiste toon weet te vinden. Ik probeer dat in mijn eigen rijmpjes ook, maar waarom zou ik een poging wagen als de meester zelf ons deze als troost nagelaten heeft.


MIJN MAN
Ik ben nooit meer
naar zijn graf gegaan.
Is dat schande? Nee.
Ik voel het anders aan.

Ik weet zeker
dat ik hem niet vind
op dat kerkhof daar,
in de koude wind.

Maar wel voel ik
zijn aanwezigheid
waar we samen waren
in die oude tijd.

Dikwijls is het
of hij naast me gaat.
Of ‘k hem spreken kan,
vragen kan om raad.

‘k Vind dat hij het
dichtste bij me is,
als ik troost behoef
in mijn droefenis.

Maar is een dag eens
mooi en goed geweest,
juist dán mis ik hem,
mis ik hem het meest.