MARIAKAPEL
 




kapel aan de Vergertweg in Lonneker.....
 

                                      
Om op mijn leeftijd de conditie op peil te houden, is het goed om iedere dag een flinke wandeling te maken. Dat doe ik afwisselend door het lommerrijke gedeelte van de wijk of door het buitengebied...
Op een van mijn routes kom ik langs dit wegkapelletje dat gewijd is aan de Maria.
Het heeft geen oude geschiedenis want het staat er pas sinds 2008 maar is wel aangepast aan de oude Twentse bouwstijl, compleet met gevelteken.
Weg of veldkapellen, in het Twents hilgen hueskes (heilige huisjes) vinden we veel in het gedeelte van Twente ten noorden van Lonneker en Oldenzaal dat na het verjagen van de Spanjaarden in de Tachtigjarige jarige Oorlog toch katholiek is gebleven. Ze horen met de landkruizen bij het Twentse platte land en waren een rustpunt of plek voor een gebed voor de boeren, pelgrims, marskramers of andere reizigers bij gebrek aan een kerk in de nabijheid.
Ook bij mijn kapelleke is het bij mooi weer altijd druk. Fietsers en wandelaars houden even stil voor een stil gebed, een kaarsje op te steken of op een bankje hun meegebrachte proviand te nuttigen.
Blijkbaar voorzien de kapellekes in een behoefte en dat terwijl de kerken wegens leegloop moeten sluiten. Ook deze kapel ontkwam helaas niet aan de rooftochten op brons door metaaldieven, maar “Onze Lieve Vrouwe” had het gajes echter tuk want haar stenen beeld was brons geverfd.
Zelf ben ik niet gelovig maar als ik er langs kom, ervaar ik toch een lichte devotie al was het maar uit waardering voor de boer of de “noaberschop” die het er heeft neergezet en netjes onderhoudt en uit respect voor de gelovigen die er hun zielenrust hopen te vinden.
In Lonneker vinden we een Mariakapel aan de Vergertweg en aan de Rondemaatweg dicht bij de Helmerzijde staat er ook een. Dat er ooit zo’n hilgenhueske op de Usseleres heeft gestaan, kunnen afleiden van de over de Es lopende Hilgenhuesweg.


 






MARIAKAPEL  




Op een kwartiertje lopen van mijn huis,
vond Maria een tehuis
Vol van genade is ze neergestreken

in een hilgenhues met gevelteken.


 

Ze schenk de wandelaar er rust

terwijl ze ‘t gejaagd gemoed wat sust

en die er met verdriet verpoost,

wordt door haar liefdevol getroost.



Wie een dierbare verloor,

vindt bij haar een luisterend oor.

Men knielt er voor een kort gebed,

er worden kaarsjes neergezet.



Als ik ‘t kapelleke passeer,

ontroert dat alles me steeds weer.

Ik geloof niet in hemel of in hel,

maar dan heel even wel.





 

 




kapel aan de Rondemaatweg bij de Helmerzijde....