MEILIEDJE

De winter is vergangen want de mei is gekomen…..
Talloze kinder- en schoolliedjes zijn er over de lente gecomponeerd.
We hebben er, denken we, een geschikte meezinger uit geselecteerd om in de juiste voorjaarssferen te geraken.



Kijk, luister en kweel mee bij “NOSTALGIE”

 

VAKANTIE


Het is weer tijd om de zon op te zoeken, tuin, caravan en verre oorden lokken.
Maar ga eerst nog even met ons terug naar de vakanties in onze kinderjaren. Meestal waren dat dagtochtjes of hooguit een weekje in een tent of zomerhuisje in Buurse.
Een gewild en drukbezochte bestemming zien we hier afgebeeld. Samen met familie, buren of collega’s van vader werden de picknickmanden gevuld en welgemoed bijtijds vertrokken we want een paar uurtjes was het zeker fietsen.
Toen beseften we nog niet in welk een bijzonder natuurverschijnsel we ons vertier zochten.
Het riviertje de Dinkel kan hier nog z’n eigen gang gaan en schuurt al sinds mensenheugenis het zand van de hoge oostelijke oever weg waardoor er regelmatig bomen worden ontworteld en meegevoerd met de stroom. Het zand blijft aan de linker oever achter waardoor er vlak grasland ontstaat dat in de volksmond ’n greunen stet wordt genoemd.
Jullie hebben het natuurlijk al gezien, we zijn in het Lutterzand aan de Dinkel.
Nu beschermd natuurgebied maar in onze jeugd konden de textielfabrieken in Gronau nog vrij hun afvalwater lozen op het riviertje. Dat leverde nog wel eens teleurstelling op wanneer we enthousiast wilden plonsen en spetteren maar het water blubberig en groen of blauw was van de verfresten….
Op de foto zouden we allemaal kunnen staan want hij is gemaakt rond 1950…




 

BADPAK

Nu we het toch over plonsen en spetters hebben… Wie van ons had ooit vermoed de onbedekte benen van de dames van den Bosch en Lammers nog eens te kunnen bewonderen?
Ze waren typische voorbeelden van vrijgezelle juffen die we niet anders kenden dan in neutrale gebreide truitjes, lange rokken, dikke kousen en lompe schoenen.
Toch zullen ze, hopen we, ook een eigen minder streng privéleven hebben gekend.
Grappig nu je er aan denkt dat ze op de foto waarschijnlijk nog jonger zijn dan onze kinderen nu.



 

FRANSE LES

Een tijdje geleden was Mini op koffievisite bij Dini. We besparen jullie een vermoeiend verslag van de daar gepleegde vrouwenpraat, maar een onderwerp sprak ons toen we het hoorden toch wel aan.
Het blijkt dat Dini na 56 lange jaren nog altijd een wrok koestert tegen Buma omdat deze haar niet naar Franse les liet gaan………. Wanneer je echt Frans wilde leren, een levenslang trauma..
Voor Mini was dit echter Latijn want ze snapte niet waar Dini het over had.
Toen Gerrit werd geraadpleegd, ging hem een Eiffeltorentje op en diep uit het ladekastje van zijn grijze cellen doken weer enige schimmige herinneringen op.
We zetten ze even op een rij…
Franse les werd gegeven in de zesde en was bedoeld om de kinderen die naar de ULO gingen kennis te laten maken met deze toch wel moeilijke taal. Het volgen van deze lessen was niet verplicht. Gerrit ging wel maar Marianne die ook naar de ULO ging echter niet. Wie er nog meer uitverkoren waren, weet Gerrit niet meer precies, hij weet nog wel dat hij een keer per week na schooltijd samen met Rob naar de Derde ULO aan de Boddenkampstraat fietste om daar door juffrouw Melis, een aardige jonge juf die aan de singel tegenover de ambachtsschool woonde, te worden voorbereid op de voetangels en klemmen die ze in het Frans zeker nog tegen zouden komen.
Dat werd onder meer gedaan door het van buiten leren van het volgende versje..
Un deux trois, voici mon frère Francois
Quatre cinq six, voilà ma soeur Alice.
Hoewel Gerrit de lessen met de Franse slag afwerkte, kreeg hij op zijn rapportje toch een 7.
Verder herinnert hij zich niets alleen dat er een meisje was dat Annete (echt Frans) heette en waarop Rob en hij een beetje verliefd waren….

Wie van jullie ging er ook naar deze Franse les, kan er misschien iets meer over vertellen en heeft bijvoorbeeld dat rapportje nog…?
Alle aanvullingen of verbeteringen zijn hartelijk welkom!


 

VERKEERSBRIGADIERTJES

Openbaarde de Franse les al gaten in ons geheugen, het fenomeen VERKEERSBRIGADIERTJES deed dat ook. We hebben een aantal leuke foto’s gevonden uit 1955 van de installatie van, naar we aannemen, de eerste verkeersbrigadiertjes of klaar-overs in Enschede. Deze vond plaats op de Pathmosschool en zal wel in samenwerking met de St. Janschool en de Derde School met den Bijbel zijn geweest. Van deze drie scholen moesten veel kinderen dagelijks de drukke Haaksbergerstraat oversteken waarbij nogal eens wat ongelukken plaatsvonden.
We zijn er bijna zeker van dat een jaar later ook onze school volgde want ook het oversteken van de Haaksbergerstraat bij slager Tieman werd steeds gevaarlijker. Stadsbussen, bussen van de GTW en het steeds zwaarder wordende vrachtverkeer had al voor twee dodelijke slachtoffers gezorgd en Danielle Schievels van het café op de hoek met de Ypekmeulestraat was al zwaar gewond geraakt.
We weten nog wel dat we door moeders en klaar-overs naar de overkant werden begeleid en dat er midden op de Haaksbergerstraat een groot verrijdbaar waarschuwingsbord werd geplaatst, maar de grote vraag is; leverde onze klas ook verkeersbrigadiertjes? Mini, Marianne en Gerrit waren er zeker niet bij en ook navraag bij enkele klasgenoten, leverde enkel vraagtekens op.
Hoewel Hans Scholte in 't Hoff vertelde dat hij destijds wel met dat spiegelei had gezwaaid...

Wie van jullie was nog meer verkeersbrigadier en kan er iets over vertellen?

 

HERMA

De bodem van onze oude schoenendoos met schoolfoto’s was al bereikt en we vroegen ons vertwijfeld af hoe het nu verder moest want op onze oproepen kregen we niets meer binnen.
Maar gelukkig was daar net op tijd Herma die ons niet alleen met een paar leuke foto’s van haarzelf maar ook met twee pagina’s uit haar poëziealbum aangenaam verraste.
We zien haar in al haar schoonheid op de bekende foto uit 1952 die van ons allemaal is gemaakt en waarvan we hadden gehoopt dat we van iedereen een exemplaar zouden krijgen...


De albumblaadjes laten het tekentalent van Gönning nog weer eens zien en Marianne geeft aan wat er van een lief meisje mag worden verwacht…
De vrouwenemancipatie stond nog op een laag pitje.


 

PINKSTEREN


Van Hans weten we intussen dat hij mooie schilderijen maakt, maar nu ook dat hij met twijgen goed uit de voeten kan en……….. dat hij goed naar juffrouw Schouwink heeft geluisterd en ons precies uit de doeken kan doen wat we eigenlijk met Pinksteren vieren.





Lees het bij  "VERHALEN"



 

ZOEKPLAATJE

Het regende weer goede, maar ook foute oplossingen op onze vraag waar de woningen op de oude foto stonden.
Welnu, klas en buurtgenoten. Deze huizenrij stond en staat (gerenoveerd) aan de Wicher Nijkampstraat. Op het schoolplein kun je de achterkant zien die grenst aan de nog altijd bestaande moestuin die in onze schoolperiode al niet meer werd gebruikt.
  

PUZZELTJE

WAT EN WAAR IS DIT??



Voor de liefhebbers hebben we ook dit keer weer een puzzeltje samengesteld uit de fotocollectie van Rob.

Als je weet wat en waar dit is, schroom je niet en stuur de oplossing naar    www.stefenfen.nl  


Veel succes!!


 

TENSLOTTE;


GEPENSIONEERD ZIJN IS OOK NIET ALLES....


Gepensioneerd zijn is niet wat ik dacht,
maar je moet er mee leren leven ....
Het leven is hard ....
Volhouden is de boodschap !
Ook ik ben geraakt door de crisis!

  
   HET BEWIJS:
 
 Ik eet beschimmelde kaas... 
   

En gerookt vlees .....




 

 


                                                           




 

 


Ik drink nog slechts heel oude wijn...+ 



 





Mijn auto heeft geen dak meer...







 

 

 

 

 
 

 


  




Mijn bad staat in de tuin !




Maar ik blijf knokken...

We slaan er ons doorheen...




En je mag met ouder worden vooral niet vergeten
je neus goed te beschermen tegen de zon !! . . .




























ALLEZ!  GOEDE  MOED AAN ALLE GEPENSIONEERDEN.......
WE  SLAAN  ER  ONS  WEL  DOORHEEN !!!!       

 

TOP

HOMEPAGE