Hebben jullie ze al gehoord, de
klagende en weemoedige klanken van de
midwinterhoorn? Nu brengen ze, wie dat geloven
wil, de boodschap van de geboorte van Jezus,
maar een paar eeuwen geleden waarschuwden de
roomse boeren elkaar met de hoorn dat de Drost
van Twente en zijn mannen vanaf ootmarsum
onderweg waren om een geheime mis is een
schuilkerkje te verstoren. De waarschuwingstonen
van de hoorn gingen van boer tot boer sneller
dan de paarden van de Drost.....
Maar het meest boeit mij toch het
oorspronkelijke gebruik van de hoorn.
In deze koude en donkere tijd van de mirrewinter
en voor de zonnewende, leefden onze verre
voorouders voortdurend in angst voor demonen en
boze geesten die de komst van het licht
tegenhielden en hun voedselvoorraden
plunderden.. Die angst voor het duister zit nog
altijd in onze genen.. Ik weet nog hoe ik hard
zong of zomaar wat riep wanneer ik 's avonds in
het donker een kitje kolen of een paar turven
uit de schuur moest halen...... Door veel lawaai
te maken met o.a de hoorns die vroeger
ossenhoorns zullen zijn geweest, poogde men het
kwaad te verjagen.... Ons vuurwerk is er een
erfenis van...... De manier van blazen uit die
oude tijden noemt men 'n oal'n roop........
