M.S. BOEKELO 
Dit jaar hadden we gekozen voor een 10 daagse cruise met het motorschip “BOEKELO”over de Twentse waterwegen langs de boeiendste bezienswaardigheden van onze mooie streek.
Het was in een woord fantastisch! Vanaf het water is alles anders! Een aanrader!
Na 10 enerverende dagen varen in luxe en comfort over de Dinkel, Regge, Vecht, Twickelse Vaart, Schipbeek, Oelerbeek, de Almelose grachten, het Almelo-Nordhornkanaal en natuurlijk het Twente-Rijnkanaal, zette kapitein C.Bonk ons, door de stevige scheepskost vier kilo zwaarder, weer veilig aan wal bij het terminal van de Sesam in de Enschedese haven…………………
Allemaal flauwekul natuurlijk, maar het motorschip BOEKELO heeft echt bestaan.(zie foto hieronder)
Het werd in 1939 in opdracht van kapitein Veling uit Groningen gebouwd door scheepswerf Niestern in Delfzijl. De kustvaarder had een laadvermogen van 270 ton en was geschikt voor het vervoer van los gestorte goederen als graan, kolen en erts. Veling bracht zijn schip onder bij rederij Wagenborg die een contract had met de Koninklijke Nederlandese Zoutindustrie in Boekelo en dat verklaart natuurlijk ook de naam BOEKELO voor het schip dat hoofdzakelijk werd gebruikt voor het transport van zout vanaf het filiaal van de zoutfabriek in Delfzijl naar Scandinavië. De eerste proefvaart ging dan ook met een lading zout naar Zweden. Of de Boekelo ook Twents zout in Hengelo heeft geladen, heb ik niet kunnen achterhalen. Dat het schip een proef van zeewaardigheid in het Golfbad van Bad Boekelo goed heeft doorstaan, is een oud KNZ (AKZO) mopje.
Tijdens een hevige storm in 1940 liep de boot samen met zusterschip ABRO aan de grond bij Ystad in Zweden maar werd vlot getrokken terwijl de opgelopen schade kon worden gerepareerd.
Tot zover een redelijk normaal scheepsverhaal.
Maar toen kwam de oorlog. De “Boekelo” werd twee maal voor de kust van Engeland door onbekende, waarschijnlijk Duitse, vliegtuigen aangevallen en beschoten, maar wist zonder schade Terneuzen te bereiken. In 1941 werd de kustvaarder opgeëist door de Duitsers. Veling moest het schip afstaan maar beurde in 1942 toch nog een redelijke afkoopsom van het Duitse Rijk. De Duitsers zetten het schip in voor het transport van ijzererts voor de wapenindustrie vanuit het neutrale Spanje naar Frankrijk. Bij een aanval door de geallieerden in 1944 werd het schip tot zinken gebracht. Na de oorlog werd het wrak wel geborgen en aan de Nederlandse regering ter beschikking gesteld die er echter geen belangstelling voor had en het aan Frankrijk verkocht waar het misschien onder een andere naam en vlag nog altijd de wateren doorkruist.
Toch wel een boeiend verhaal over een naar een Twents dorp genoemd schip dat waarschijnlijk nooit de Twentse wateren heeft bevaren maar wel de bekendheid van ons Boekelose zout met zich mee droeg.