NOVEMBERNIEUWS  2023
 

 

 






LIED   


Bij Gerrit komen de schilders en behangers de boel opknappen dus moest er worden plaatsgemaakt en opgeruimd. Toen de fotoalbums tevoorschijn kwamen, moest hij toch even bladeren in zijn eigen verleden. Vooral de kiekjes als kleuter deden hem terugdenken aan onbezorgde tijden. Nog niet naar school, spelen veilig achter het huis en later voorzichtig op avontuur in de straat. Als je ruzie kreeg, viel of ander kinderleed je overkwam, was moeder altijd thuis om je op te vangen, te troosten en wat lekkers toe te stoppen……
Het heerlijke nostalgische gevoel van zorgeloosheid en veiligheid.

Laat er nu een Nederlandse zanger zijn die dit bezingt en laat Mini nu toevallig het plaatjes in haar rekje hebben……….



Kijk, luister en zing mee bij     
NOSTALGIE



En heb jezelf een favoriet plaatje met dierbare of romantische herinneringen, geef het door aan Mini en we spelen het een volgende keer af…..




 

 

 

 

 

 

     LIEDJES POTPOURRI  (op de wijs; toen onze Mop...)

    
Kun je nog zingen, zing dan mee.
     Vier coupletten met tweeëndertig teksten van liedjes uit onze jeugd.
 








Toen onze MOP een mopje was
in Holland staat een huis
En wie zal dat betalen
mijn moeder is niet thuis
Wij trekken vrolijk naar het bos
zijn daden bennen groot
Mijn zoete lieve Gerritje
heeft gewonnen de zilvervloot



Daantje zou naar school toe gaan
Hij bracht ulevellen mee
Ik stond laatst voor een poppenkraam
Ta-ra-ra boem di-jee
Des winters als het regent
Piet Hein zijn naam is klein
Er liep een oude vrouw op straat
Daar in de maneschijn



Al in een groen groen knollenland
de geus komt om Den Briel
Wie vaart er mee naar Engeland
in een blauw geruite kiel
de uil die in de peerboom zat
Wat zijn we heden blij
en dat we toffe jongens zijn
Thans lacht de lieve mei



Er zaten zeven kikkertjes
Onder moeders paraplu
Rood met witte stip-pen
In het bos was ‘t heerlijk koel
Zeg sinterklaas is weer in ‘t land
houd er de moed maar in
Nu komt hij alle dagen
voor land en koningin.





 

 

 

 

 

 

 

 

 








HERFST



In de tuin bloeien de laatste rozen,
dode bladeren vallen van de boom.
Wil nog één keer in mijn jeugd verpozen,
maar met de herfst vervaagt die jongensdroom.



Zou dolgraag weer eens staan te blozen
als een meisje vrolijk naar me lacht
nadat ze me heeft uitgekozen
voor een feestje, totaal onverwacht.
Maar in de tuin bloeien de laatste rozen
en de zon verliest steeds meer aan kracht.



De tijd die rest, is nog maar kort,
herinneringen komen vrij.
En als het weldra winter wordt,
komt alles in een film voorbij;
Bad Boekelo, in zand en zon,
kreeg er mijn eerste zoen,
De Cotton
Town of Avion,
was het maar even nog als toen…



Maar in de tuin bloeien mijn laatste rozen,
dorre bladeren dwar’len uit de boom.
Zou het liefst weer in mijn jeugd verpozen,
maar met de wind verwaait die mooie droom.



Wil stiekem nog eens minnekozen
met een mooie meid uit Glanerbrug,
met vrienden zuipen als matrozen,
of naar de sterren staren op m'n rug.
Maar in mijn tuin bloeien de laatste rozen,
ach, die mooie tijd komt nooit terug.




 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PLEEGZUSTER BLOEDWIJN


Pleegzuster Bloedwijn was in de jaren 50 – 70 een populaire drank.
De ‘medicinale’ rode wijn was versterkt met ijzerverbindingen, caliumglycerofosfaat en ginseng en volgens Chefaro uiterst behulpzaam tegen allerlei kwaaltjes. Daardoor zouden vrouwen zich door deze drank weer fitter voelen en energieker door het leven gaan.
Ook de kraamvrouw in die tijd kreeg Pleegzuster Bloedwijn om
flink aan te sterken.
Echter, jaren later werd de effectiviteit van de drank meer en meer in twijfel getrokken en dat kwam vooral door het alcoholgehalte in het product.
Uiteindelijk onderzocht de Reclame Code Commissie in 1998 of Pleegzuster Bloedwijn daadwerkelijk een medicijn was, of dat men zich zo prettig voelde door het alcoholpercentage van 13,5%.
De uitkomst was duidelijk: Pleegzuster Bloedwijn kon best helpen tegen een aantal kwaaltjes, maar het was géén medicijn.
Pleegzuster Bloedwijn is een merknaam van het Nederlandse bedrijf Chefaro.
Chefaro(oftewel: Chemische fabriek Rotterdam) was een Nederlands farmaceutisch bedrijf met zijn belangrijkste vestiging in Rotterdam. Het bedrijf was ook de grootste fabrikant van zelfzorgproducten en vrij verkrijgbare geneesmiddelen in Nederland en ontwikkelde bekende producten zoals "Davitamon", "Azaron" en "Predictor".
Per 2001 werd het bedrijf een deel van de aan de beurs genoteerde Belgische onderneming Omega Pharma. In 2012 werd de fabriek in Rotterdam gesloten en de productie verplaatst naar Oostenrijk. Het bedrijf hield ook op om de producten onder de naam Chefaro te verkopen.



 



                      



    
 

 

 

 

 

 

 





TWENTS BUFFET


Met de herfst komt langzamerhand ook weer de aanloop naar gure dagen, vorst en kou maar vooral ook gezelligheid. Maar ook passen we onze dagelijkse kost er weer op aan.
Mini is aan de slag gegaan om een buffet samen te stellen voor haar oud-klasgenoten die hierbij uitgenodigd zijn. Omdat ze zelf niet zo creatief is in het bedenken van gerechten en nog minder in het rijmen en dichten heeft ze hier en daar wat suggesties gepikt en aangevuld met wat eigen ideeën. Dat de rijmelarij hier en daar voor geen meter klopt mag hopelijk de eetlust niet bederven…   
Ik zol zeggn, komt d’r in leu, de keerskes braand’ al.
Pak ‘n een stool en schoef an …..

 

 

 

 

 





 

 






TWENTS BUFFET



Ak hier zo bie de taofel kiek  
dan zeek al veul bekenden stoan
Ik zal de leu maar vast wat helpen,
Deur dr efkes met hun langs te goan.

Doar hei eerst de humkessoep,
dee wod met 'n leppel gettn.
Humkes dat bint kleine hompen
van de snieboon, moj nich vergettn



Preuf ok is van mien erftensoep,
In ’t Tweants neumt wie dat snet.
Daor zittn vérkenribkes in,  
en mangs ok 'n oor of stet.
Wieders is der nog bakleverwost,
ok erg lekker in deez tied van ’t joar.
Henk, nich met de vinger deur d’ slagroom,
die he’k straks nog neudig veur d’appeltoart.



Door steet moos en ‘t smaakt nich gek,

mits het mér good wod klaor ‘emaakt,

En doarbie is d’r ok 'n hesken spek.

Kiek, doar bint Ria, Herma, Hans en Freddy,

Ze bint oald-klasgenoot'n van mekaar,

En doar schoeft nog meer van ’t spul noar  binn',
welkom leu, wie
hebt mekaar zo lang nich meer zeen.



Mag ik ow ok nog efkes
wiezen op de rookwost,
goed gekruud en noar ‘k mag hoppen nich te zoalt,  
en dee o zo fienen smaak dee dran zit,
komp deur ’t rookn op ‘t dennenhoalt.
In den pan
daor ergens lig ook nog bloodwost,
dat hei misschien wel ’s vaker had.
En veur ’t lessn’ van de grote of de kleine dost.
Doar steet de drankwaagn’ met van alles wat.


‘Heb ok nog boerenjongs en boerenwichter,
dat bint rozienn’ en abrikoos op brandewien,
mar dat komp naderhand nog wal van pas.
't Wod in ow kop denk'lijk een stukske lichter,

mar ’t is mear umda’j ‘t nich weet misschien,

die schept ow nich op ‘t ett’nsbord,

mear  leppelt ow g'woon oet ’n
borrelglas
lekker weg en zoóner gebruukscomfort.


Kiek, doar kump Gerrit ok al binn’,
ik dach ook al, wat is dat veur kebaal.
Wie pookt nog efkes goed ’t heerdveur op,
en bie ‘n lekker glaesken wien of water,
vertelt ‘e misschien nog ’n spannd’ verhaal.


Earst aan taofel now, 'k hop da’j smakelijk zult ettn’
en ok dat ‘r genog zal wean veur allemoal.
En um de letste krummels vot te speuln’
kan ‘k voort nog wal ’n pot koffie zettn’
En as ow vanoavend weer op ’t hoes an goat,
Ow nog steeds heérlijk en voldoan zult veuln’…



 

 





 

 





 

 

 

 

 





REÜNIE


Op vrijdag 3 november had onze tachtigjarige Ria ons uitgenodigd bij haar thuis voor de jaarlijkse reünie. Het was weer leuk en gezellig om elkaar weer te zien en de belevenissen uit te wisselen.
Deze keer waren Marianne en Konrad uit Duitsland ook van de partij waardoor onze kennis van de Duitse taal op de proef werd gesteld.
We werden volop verwend met spijs en drank en gingen blij en voldaan huiswaarts.

Ria hartelijk dank voor je gastvrijheid en goede zorgen…

Bij leven en welzijn op naar de volgende ontmoeting van de Stefenvenne afdeling van ouderenclub OMANIDO ( Oud maar niet dood)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SINT VOLDOET NIET AAN DE AVG...

      >
 

 

 

 

 

 





UITSLAG RAADPLAATJE OKTOBER 2023


Niet zo moeilijk deze keer. Toch waren er maar vier inzenders die het goed hadden.

We zien het uurwerk op de toren van het station der Nederlandse Spoorwegen.


De winnaar is uitgeloot en zij krijgt in overleg met de goede Sint haar voornaam in chocoladeletters binnenkort in de schoen.


Gelukkig voor de clubkas was het een korte naam.



    

 

 

 

 




De klok in de fraaie toren van het stationsgebouw in Enschede..
 

 




Het stationsgebouw in Enschede rond 1965....
 

 




Het station rond 2020....
 

 

 

 

 

 

 

NIEUW RAADPLAATJE

 

Ons raadplaatje voor deze maand vinden we niet in onze oude buurt en zelfs niet in onze geboortestad. Toch kennen we het bouwwerk, denken we, allemaal wel vanuit onze jonge jaren wanneer we er met de familie op de fiets of als het eraan zat met de boot naar toe gingen.

We zien je puzzelresultaten graag  tegemoet bij;

 info@stefenfen.nl

of mail de oplossing door aan Mini en maak kans op een leuke prijs…

 
 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 






HELMERSTRAAT
 

Ze zijn intussen alweer bedekt met een nieuwe laag asfalt, maar een paar weken geleden toen men de oude laag afschraapte, kwamen de oude klinkertjes tevoorschijn. Er werd gedaan of er een zeer belangrijke historische vondst was gedaan en er werd geopperd de weg in de ontdekte oude staat te laten. Er verschenen krantenartikelen met o.a. de kop


OUDE KLINKERS ONTDEKT ONDER ASFALT!


Hoezo ontdekt? Ze liggen er al sinds mensenheugenis want de Helmerstraat maakte samen met wat nu het fietspad Oude Dijk is, ooit deel uit van de “grote weg” Enschede-Haaksbergen.
Ik ken de klinkerweg nog goed uit mijn jonge jaren wanneer we met jongens uit de klas en meneer Gönning naar de voetbalvelden van “de Den” liepen of met de hele klas paddenstoelen gingen zoeken. Hoogstwaarschijnlijk is de klinkerstraat bij het bouwrijp maken van de Helmerhoek om veiligheidsredenen geasfalteerd. Er kwam ook een slagboom.
Volgens de gemeente is het braak laten liggen van de klinkers niet haalbaar omdat het moderne zware landbouwverkeer er nog gebruik van maakt en de klinkers er in korte tijd uit zouden worden gereden.
We hebben er nog snel een foto van gemaakt waarbij ook twee
foto’s uit de jaren vijftig toen de voetbalvelden( waar nu de manege is) er nog lagen en een plaatje van de kruising met de voormalige Stadionweg, nu Boswinkelbeekweg.


  


 

 

 

 

 





 

 





 

 

 

 

 

 



 




SINTERKLAAS.



Gevonden op zolder, twee boekjes met Sinterklaasliedjes die wij, onze dochter en de kleinkinderen uit volle borst hebben meegezongen in de tijd dat Sinterklaas nog een Goed Heiligman was, Piet zijn knecht nog roetzwart was en als we de liedjes zongen nog geen racisten waren.

Ach ja, we moeten met de tijd mee en alles verandert, maar voor ons is door alle commotie het spannende van Sinterklaasavond weggevloeid als ochtendurine na een avondje zwaar stappen.


De pakjes komen nu onder kerstboom te liggen.


 

 

 

 

 

 

TOP

HOMEPAGE