Toen ik afgelopen zondag van mijn uitstapje naar Boekelo en
het avontuur met de Stoomtrein naar ‘Hoksebergn’ en weerum’ over de Usseler Es
terugfietste naar huis, bleef ik zoals gewoonlijk weer even stilstaan bij het
bord met opschrift ‘Van een es als deze ….. en maakte bijgevoegde foto.
Enkele jaren geleden probeerde ik er al rijm over te maken waarbij Gerrit mij de
helpende hand geboden had.
Deze uitvoering in het Twents…
DEN OAL’N ES
Al fiets’nd langs Tweantse wegen
Nich eens zover bie mie van ‘t hoes
Kwam ik zoveul mooie plekk’n teeg’n
Op den Ussel’ Es, doar veul ‘k mie thoes
Mien gedacht’n ging’n weer efkes naor ’t verleed'n
De ritjes die ‘k hier met mien va heb gemaakt
Wie hebt hier toch zo vaak gereed'n
Dat alles hef mie zo deep ‘raakt
Kreeg opeens zo’n heimwee noar die tied
En ik veur efkes weer ’t keend wer’ , dat in fantasie
De blauwe koornbloom’ weer zag stoan
Tussen de stengels van ’t goaldgeel groan
Mer ook de tied stond hier nich stil
Ze boart er noe met zwoar gedril
Zoonder ’t Vleerbös wat te vroag’n
Naor ’t zoalt in aller-deepste loag’n
En kats deur dissen oalen Es
Snied noe vliemscherp as ‘n scheermes
Een autoweg deur deez’ akkers heen
En scheurt het hellend land in tweeën
Spoar dissen groond, gevormd deur eeuw’n
Blief vot met asfalt, staol en steen
‘k Zoul’t wa van de daak’n will’n schreeuw’n
Ofbliem’ met oeleu tengels, want
