De Goede Sint en Zwarte Piet zijn
weer in stad en land en dat hebben we gemerkt.…
Zat er vanmorgen al wat in de schoen? Bij mij
een zakje met wat zout en dat belooft weinig
goeds.
In mijn kinderjaren toen je nog streng gelovig
was, werd je, als je niet wilde luisteren, bang
gemaakt met de zak van Sinterklaas, de roe van
Zwarte Piet en niet te vergeten de toorn van God
en de duivel in de hel. Alle vier zijn ze een
stuk milder geworden, maar voor hun wrede
oordeel is de vrees voor harde acties van
radicale voor en tegenstanders van Zwarte Piet
in de plaats gekomen waarmee je je kinderen en
kleinkinderen liever niet wilt confronteren.
Het zijn slechts kleine groepen relschoppers en
demagogen met veel lawaai die de discussie
bepalen. Normaal overleg zonder schelden of
dreigen met geweld, lijkt nog nauwelijks
mogelijk en sommige stadsbesturen bezwijken
hiervoor en passen hun intocht met allerlei
idiote alternatieven voor Zwarte Piet uit angst
voor rellen, aan.
Hoe we er ook over denken en wat onze mening ook
is, laten we ons hart en verstand laten spreken
en niet onze onderbuikgevoelens….
Maar ja…
Ik geloof dat ik me maar vrijwillig aanmeldt
voor een plekje in de zak van Sinterklaas tot
dat de ergste storm weer is overgewaaid…….
IN DE ZAK…..
Ik vrees dit jaar met
grote vrezen,
het avondje van Sinterklaas.
Want als hij in zijn boek gaat lezen,
word ik al angstig als een haas.
Daarin staat, denk ik, geschreven,
“die Gerrit Schorn is een racist
omdat hij van Piets oude leven
in slavernij te weinig wist.”
Men provoceert een leuke intocht.
Het wild geraas wordt luid gehoord.
Omdat Piet niet zwart meer zijn mocht,
wordt een kinderfeest verstoord.
Men poogt zijn eisen af te dwingen
met dreigen en een grote bek.
’t Zijn kleine groepen oproerlingen
maar media geven ze plek.
Ach Goede Sint, wilt U mij stoppen
in ‘t diepste duister van uw zak.
Zonder TV, Twitter en krantenkoppen,
voel 'k me meer op m’n gemak.
