POLITIEBUREAU



 



Het oude Politiebureau aan de Haaksbergerstraat..
 

 





Veel jongens van mijn generatie kenden het van binnen en van buiten. Na een of ander klein vergrijp moest je wel eens mee naar het bureau. Ze lieten je een poos zitten zweten daarna kreeg je een fikse uitbrander en had voor even genoeg van kwajongensstreken. Later toen ik deel ging nemen aan het gemotoriseerde verkeer was ik er ook nog regelmatig op uitnodiging te gast….


POLITIEBUREAU

Wat ben ik hier toch vaak geweest

om mijn bromfiets op te halen.
Die had weer eens te hard geracet…
en ik kon mooi de bon betalen.

Mijn auto is mij afgenomen,
een oude groene Ford Prefect.
Hij was slecht door een test gekomen
maar was niet eens zo erg defect.

Protesteren mocht niet baten.
Ze gaven me geen centje hoop.
Ik moest hem mokkend achterlaten
en kreeg het geld nooit van de sloop.


Dit laatste steekt me nog altijd. Toen de auto in 1964 in beslag genomen werd, kreeg ik de toezegging dat er voor de sloop een bedrag van 35 gulden zou worden betaald. Ondanks regelmatig navragen, kreeg ik het nooit. Ik werd verwezen naar de sloper maar ze wilden me de naam niet geven. De agent waarmee ik de afspraak had gemaakt, was er nooit en toen ik naar hun mening te vaak reclameerde, dreigde men zelfs dat als ik niet ophield, ze mij wel zouden “weten te vinden”…..Pure intimidatie!
De agenten waren destijds nog in het zwart of in het zwart-wit(verkeer). We noemden ze daarom kraaien en eksters, vogels die erom bekend staan alles wat glimt te pikken…..
Een TV uitzending waar onlangs werd bekendgemaakt hoeveel van de door de politie in beslag genomen goederen spoorloos zijn verdwenen, bevestigt mijn bange vermoedens van destijds..
(De inbeslagname van de Ford Prefect is een verhaal op zich waar ik later op terug kom.)


 

 



Haaksbergerstraat met politiebureau ca 1945...
 

 



Politiebureau met zicht op de achterkant...