SANDERS 
Een wat lugubere verhuisbericht uit 1873 van de meestersmid Albert Sanders….
Het is minder erg dan het lijkt want onze huidige Molenstraat had vroeger niet minder dan drie namen; de Molensteeg, naar de Noordmolen op de hoek van de Molensteeg en de Hengelosche weg, de Amelinksteeg, naar het hotel/herberg Amelink op de hoek van de Molensteeg en de Oldenzaalsche weg en ook Jodenkerkhof, naar de kleine joodse begraafplaats waarnaast Sanders zijn smederij, later machinefabriek, vestigde.
De naam Sanders komt in de geschiedenis van onze stad en ook op onze site Oud-Enschede regelmatig bovendrijven. De zelfbedieningsketen, de machinefabriek, de fabriek van hefwerktuigen, de steen voor het rijksmuseum enz. enz. Nazaat en familiearchivaris Stephan Sanders heeft er een hele Sliepsteen mee vol geschreven en is bezig met een ongetwijfeld lijvig boekwerk over de familie…….Toch is er in de stad geen straat of plein naar een Sanders genoemd of toch wel????
Wie het weet mag het zeggen…….Niemand?.... Dan zeg ik het!
De Kuipersdijk! De in de volksmond “Küpersdiek” is namelijk genoemd naar de kuiperij van Heinrich Sanders die rond 1800 net over de grens bij de Knalhutte (die naam is hier ook al eens behandeld) houten kuipen, vaten en tonnen fabriceerde.
De tegenwoordige Knalhutteweg heette vroeger ook Küpersdiek…
Naast zijn werkzaamheden in de kuiperij schonk hij aan dorstige kiepenkerls (marskramers) en handelaren die te voet de grens passeerden ook een eigen gebrouwen glas bier of foezel….
Het werd nog drukker toen er een douanekantoortje kwam voor de import van turf uit het Duitse gedeelte van het Amsven voor de Enschedese fabrieken waardoor de vervoerders met hun paard en wagen niet meer helemaal via het grenskantoor Glanerbrug hoefden.
Ook op de inwoners van Enschede en het nabij gelegen Alstätte had de inmiddels bekende drankgelegenheid een grote aantrekkingskracht. Zondags na de kerk en het middagmaal was een wandeling over de toen nog uitgestrekte heide naar Sandersküper een aangenaam uitje.
Na Heinrich Sanders heeft het Wirtshaus diverse andere eigenaren gehad maar de naam van de eerste uitbater “Sandersküper” heeft het tot op de dag van vandaag behouden en hoewel de grote stille heidevelden zijn verdwenen is het er na een fietstochtje nog altijd goed toeven…..
En zo zie je maar weer dat je niet tot de hoogste kringen behoeft door te dringen om een straat naar je genoemd te krijgen. Een eenvoudige kuiper lukte het beter dan de hele Sandersdynastie met al hun diverse bedrijven….. Of zou het aan het bier en de foezel te danken zijn???