Zie de regen valt in stromen
De daken zijn vast spiegelglad
Zou de goede Sint wel komen,
Of is hij t’ bij mijn huis net zat?
De laatste dagen voor 5 december, een spannende tijd
waarin onze tere kinderziel werd heen en weer
geslingerd tussen; angst, hoop, opluchting en
blijdschap. We zongen net als dit meak'n eind
jaren veertig onze kelen schor bij de
schoorsteen..... Maar zij heeft haar twijfels of
eigenlijk meer zorg om Zwarte Piet in die hete
schoorsteen. Stel je voor dat hij er wegens de
hitte niet door wil hoe moet dat dan met haar
pakjes? In dit rijmpje stelt ze Sint en Piet een
alternatief voor...
Natuurlijk in het plat Enschedees dat we in die
tijd nog in onze buurt, thuis, op straat en op
het schoolplein spraken...
SKOSSTEEN
Suntekloas en Zwatte Piet,
ik mot nog eav'n wat an oe kwiet.
Doarum zit ik hier biej 'n heerd
met lekkers in 'n kloomp veur 't peerd.
't Geet bie mie nich in 't verstaand
dat Zwatte Piet zich nooit hef braand.
'n skossteen is ja gleunig heet,
maak miej nich wies da'j dat nich weet.
Mien va en mo hebt d'r ok noar kekk'n,
mer 't kan ze bliekbaar niks verekk'n.
Temet verbraant oe nog 'n zak,
dat gef onmeunig ongemak.
Dus luuster good wat ik noe zeg;
wie nemt gewoon 'n aandern weg.
Iej blieft mie bie 'n schossteen vot,
en
ik loat vannach 'n deur van 't slot.
Dit gedicht is opgenomen
in de Twentse Taalbank
onder;
zoekfunctie >
type Gerrit Schorn
