IN DONKERE DAGEN NAAR DE VERLICHTE STAD

 

 





 

 





Gingen jullie vroeger tijdens de periode rond Sinterklaas en de Kerst ook winkels kiek’n in de stad?
Net als nu was de stad toen ook feestelijk versierd, maar toch was het anders. Bepalen nu de monotone winkelketens het straatbeeld , toen waren het de grote en kleine particuliere winkels waarvan de uitbaters hun uiterste best deden de etalages voor het winkelende publiek zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Soms professioneel, soms onbeholpen en soms overdreven uitbundig, maar als kind keek in me de ogen uit.
Natuurlijk zorgden ook V&D en de HEMA ieder jaar voor iets spectaculairs en leverde de gemeente haar bijdrage met de feestverlichting en het in de schijnwerpers zetten van de twee torens….
We gingen altijd op zaterdag laat in de middag omdat het dan al donker werd. Ik vond het prachtig, vooral lichtjes die uit en aan gingen of bewegende poppen in de etalages die begin december nog als Sinterklaas waren gekleed en nu als Kerstman. Er was ook een pop bij die van binnen uit op het raam tikte om je aandacht te trekken. Ook herinner ik me dat er in een etalage een heer in oude Engelse kledij een boek zat te lezen. Toen we even later nog eens gingen kijken, was hij blijkbaar met plaspauze want nu zat er een dame. Je kon ook zomaar een wandelende kaars tegenkomen waarin een man zat verstopt die een brandende lamp op z’n kop had….

Mooi vond ik ook de muziek van het Leger des Heils waarbij ik altijd een kwartje in de zwarte gietijzeren pot mocht doen die aan een driepotige standaard hing.
Als afsluiting maakten we een rondje over de markt. Omdat het donker was, waren ook de marktkramen verlicht, weliswaar niet met feestverlichting maar toch bracht het een intieme sfeer die blijkbaar honger opwekte want vader en moeder die van vis hielden, kochten dan bij Arie Rillman een gerookte makreel of spekbokking en als het eraan zat, zelfs een pondje ongepelde garnalen. Het pellen vond ik wel leuk maar die kleine roze wurmpjes moest ik destijds niet net als de vis…
Niet dat ik iets te kort kwam. Op de markt kreeg ik al een zak patat met piccalilly en nam moeder van de patatboer een ongekookte knakworst mee die thuis in de pan ging…..
Later als vader en moeder van hun zeebanket genoten, smulde ik van mijn knakworst op een kadetje met een klein likje mosterd…….
Het kerstgevoel deed je op in de versierde stad, de ingrediënten kocht je op de markt, maar het geluk en het genot ervan beleefde je in de warme veiligheid van thuis…


                                     



 

 




Oude Markt in kerstsfeer - ca 1980...