Na een huurlokaal aan de Molenstraat en een te
klein kerkje aan de Ledeboerstraat, kon de
Christelijk Gereformeerde Gemeente van Enschede
in 1930 een prachtige nieuwe eigen kerk aan de
Borneostraat betrekken. Men was gelukkig en
dankbaar vooral toen ook eind 1943 een nieuw
orgel in gebruik werd genomen.
Toen kwam die noodlottige 22 februari 1944
waarop geallieerde bommen de kerk volledig
verwoestten…
TWIJFEL
De nieuwe kerk gaf zoveel vreugd.
Men had zich jarenlang verheugd.
Een voorportaal der hemelpoort,
’t gebed was eindelijk verhoord.
Het orgel zond zijn jubelklanken,
hemelwaarts om Hem te danken.
Met luid gezang prees men de Heer,
toen vielen duizend bommen neer……………
Een dominee vond ‘t niet verwonderlijk
want ’s Heeren weg is ondoorgrondelijk.
Het was Gods wil, sprak een pastoor
en hallelujah zong het koor.
De Heer keek toe, liet het begaan.
Men twijfelt sterk aan Zijn bestaan…..
Dit rijm maakte ik zo’n 6 jaar geleden en heb
het, denk ik, hier al eens eerder geplaatst.
Ik doe het nu weer want het is morgen 22
februari en….. Ik las onlangs in de krant dat de
bekende en zeer gewaardeerde dominee Anne van
der Meiden als jongen van veertien naast de kerk
woonde, zijn vader was er koster.
Ze schuilden voor de bommen in de
verwarmingskelder van de kerk en konden deze
nadien wonder boven wonder heelhuids verlaten
terwijl de kerk volledig was vernietigd en hele
straat brandde….
Zou onze Lieve Heer dan toch voorkeur hebben?
