URINOIR  BEZET



 

 




Urinoir Bezet, een Galerie.... 
 

 



 

Onlangs hadden we met een kleine groep klasgenoten een reünie bij café Sprakel in Lonneker.
Het was een gezellig samenzijn waar we luisterden naar elkaars levensloop en oude herinneringen.
Onze gastvrouw, een klasgenootje dat nu in Lonneker woont, had voor het geval dat de conversatie stil zou vallen, een wandeling door haar dorp gepland… Het is er niet van gekomen, maar ze had ons ongetwijfeld langs een aardig monumentje geleid waar zeker pikante opmerkingen over zouden zijn gemaakt. In Lonneker staat namelijk nog het laatste openbare pissoir, urinoir of zoals ik eenvoudige van geest het zeg; “pisbak” van Enschede. Vroeger zag je ze door de hele stad en hoewel ze stonken, werden ze gewaardeerd als gemeentelijke service voor hoge nood ver van huis. Ze waren in principe voor heren bedoeld maar ik heb er ook wel eens dames zien hurken. De ingang werd dan door de echtgenoot of vriendin geblokkeerd. Hoe verder van de binnenstad, hoe dunner de spoeling werd. Het dichtbij zijnde urinoir voor mij was op de singel. Maar wij hadden wonend aan de rand der stad dan ook de beschikking over slootjes, bomen, heggen en schrikdraad....……..
Je kunt er in Lonneker je plasje niet meer kwijt want het is tot een mini galerietje gebombardeerd dat luistert naar de welluidende naam “URINOIR BEZET” waar kunst wordt tentoongesteld. Ik ben er, toen we na een fietstochtje op mooie zondag, op het tegenover liggende terras wat dronken, even wezen kijken. Het leidde tot het volgende rijmpje…



URINOIR BEZET
Soms mis ik nog tot mijn verdriet
die urinoirs van grijs graniet.
Ze stonden door de hele stad,
voor wie een zwakke blaas bezat.
Een mooie vorm van dienst verlenen,
die uit het straatbeeld is verdwenen.

Een kennis had mij ooit gezegd,
“In Lönnker kö’j nog wal terecht.”
Dus na wat glazen bier bij Sprakel,
ging ik op zoek naar dat mirakel.
Vond al snel en zonder hulp
de oude sanitaire stulp.

Terwijl mijn hand de rits al zocht,
las ik opeens dat het niet mocht.
Het heette nu “Urinoir BEZET”,
een galerie met klein budget.
Had ik toch bijna kunst besmeurd!!!!
Gelukkig is dat niet gebeurd.

Het lukte wel tegen een berk,
in de luwte van de kerk……



 

 



 

 




 



Urinoir aan de Pathmossingel


Op Van Heekplein, ongeveer t.h.v. op de plek van de Primark


Urinoir Laaressingel met Apenhof en Theehuis..