SPEURTOCHT DOOR HET USSELERVEEN

 

 




 Palingrokerij van L. Hovenier aan de Meddelerweg 32 - ca 1960...
 

 





SPEURTOCHT DOOR HET USSELERVEEN    
Vandaag gaat mijn bijdrage over een zoektocht door het Usselerveen, zo’n 5 jaar geleden. Aanleiding was een schrijven van Gerrit die me over een gebouwtje vertelde dat vroeger in het Usselerveen lag. Het was een palingrokerij, gelegen aan de Meddelerweg nr. 32 waar Lucas Hovenier zijn bedrijf runde. Gerrit was daar in z’n jeugdjaren meerdere keren geweest en vroeg zich af of het nog zou bestaan.
Op een mooie zomerse dag besloot ik er een fietstochtje aan te wagen om te kijken of ik het kon vinden. M
ijn dwaaltochten leveren vaak niet direct het gewenste resultaat. Dat komt volgens Gerrit doordat mijn richtingsgevoel, de kunst van het navigeren en kaartlezen in het embryonale stadium is blijven steken….. dat schijnt vaker bij vrouwen dan bij mannen voor te komen.
Ook dit keer waren meerdere tochtjes nodig om te vinden waarnaar ik zocht.
Met wegenkaartje uitgerust toog ik op een ochtend opnieuw op pad en volgde ik de Riethermsteeg tot aan de Leppeweg en vandaar zou ik op de Meddelerweg uitkomen.
Maar daar liep het vast, de weg bleek over te gaan in een zandweg die in beide richtingen dood liep. Toen ik terugfietste zag ik een vrouw die bij een woning met haar voortuin bezig wasen besloot haar aan te spreken en te vragen waarnaar ik naar op zoek was.   
Voor de verandering had ik dit keer wat meer geluk…  
De vrouw wist waar ik het over had. Ze heeft haar hele leven op het Broekheurne gewoond en kon me vertellen dat het gebouwtje er nog steeds is. Alleen…. de weg er naartoe bestaat niet meer. Die is door de aanleg van de Rutbeek van de aardbodem verdwenen en ik moest nu de hele weg terug, om de afgraving heen, om de Meddelerweg vanaf de andere kant te benaderen. Opnieuw de Riethermsteeg weer afgefietst maar nu in tegenovergestelde richting tot aan de Usselerveenweg. Daar moest ik linksaf en dan kwam moest ik ergens de Veldhaarweg tegenkomen en een oud gedeelte van de Meddelerweg. Dat was gelukt voor zover, maar toen ik daar eenmaal was zag ik er alleen maar huizen staan. Mooie woningen,  dat wel maar niks dat op een oude weg leek wat ooit de Meddelerweg was.  

Toch had ik geluk want opeens zag ik tussen de woningen een soort oprit en toen ik die een eindje opging zag ik een in een doorkijkje tussen een paar woningen opeens een wit gebouwtje….  Tjakka! Dat moest het zijn!  
Ik had de PALINGROKERIJ gevonden en daarmee mijn doel bereikt. Triomfantelijk maakte ik enkele foto’s en daarna snel naar huis om een verslagje te schrijven en het resultaat en de foto’s naar Gerrit te mailen. 
Ter informatie;
De rokerij is in het jaar 1966 omgeturnd tot een paardenmanege onder de mooie naam “Dominka - Hoeve”. Men fokt er nu renpaarden en de eigenaar is dhr. Jan Euverman. 
Ik heb de plek ook later nog enkele keren bezocht en op een dag had ik opnieuw geluk  en trof ik de eigenaar van de manege aan. Ik kwam me hem aan de praat en deed m’n verhaal. Hij bleek een aardige man, ik mocht overal rondkijken en ondertussen vertelde hij over de geschiedenis van het gebouw, dat uit 1923 dateert en opgetrokken uit Bentheimer zandsteen. Ik werd er rondgeleid, zowel binnen als buiten en ook naar de achterzijde waar de paarden waren. Er werd net een paard naar binnen geleid door mevr. Euverman voor een verzorgingsbeurt. Van het manegegebeuren heb ik een goede indruk gekregen.
Binnen het gebouw veel aanvullende informatie gekregen over de rokerij en zag ik de vele ruimtes met indelingen. Zo had men onderin zo’n ruimte nog een groot waterbassin gevonden waar vroeger de levende palingen in bewaard werden. Ook  zag ik de steunbalken waar de stokken op konden rusten waaraan de palingen hingen om gerookt te worden.

De paling die in het IJsselmeer werd gevangen, werden hier gerookt om vervolgens naar Duitsland getransporteerd te worden.
In de oorlogheeft in dit gebouw ook een onderduiker gezeten die zich schuil hield voor de Duitsers die in het Usselerveen in grote getale aanwezig waren. Ze hadden het gebouwtje bezet en liepen de hele dag in en uit. De man bevond zich te midden van de vijand maar is gelukkigerwijs nooit opgemerkt. Hij hield zich schuil boven op de zolder tussen visnetten en vismanden. Op de foto zie je boven 3 kleine raampjes waar achter het linkerraam de man verscholen heeft gezeten.  In 1994 is de man nog eens naar zijn onderduikadres terug gekeerd en heeft daarbij zijn verhaal gedaan…


Van mijn speurtocht ook nog een klein rijmpje…

SPEURTOCHT NAAR DE VISROKERIJ  

Als een kip zonder kop,

Door het Usselerveen,
Heb m’n knollen haast op,
Geen idee meer waarheen.

Ben nu al uren op zoek,  
naar die oude visrokerij,
voel me zo slap als een doek,
en een verzwakking nabij.

Met mijn zonnebril op,
En m’n neus in de wind,
Hoop dat iets verderop,
Dat gebouw zich bevindt.

Geen idee meer waarheen,
De wanhoop ten top,
Met m’n fiets door het veen,

Als een kip zonder kop…


Ik heb daarna de v.m. rokerij nog een paar keer bezocht totdat ik weer eens verdwaalde bij een andere zoektocht.


 

 

 




 Palingrokerij van L. Hovenier aan de Meddelerweg, ca 1960...
 

 




De oude Palingrokerij aan de Meddelerweg..
 



Thans paardenfokkerij "Dominka Hoeve"..