DE VISSCHERIJ
In 1887 tekende J.H. Weijns dit idyllische plekje. Een tuinhuisje aan het water te midden van weelderige plantengroei. Het plekje werd “de Visscherij” genoemd en lag noordelijk van de huidige Molenstraat in een terrein dat in de volksmond “Konijnenberg” heette.
Het huisje met de tuin en de sloot die er om heen lag, was in gebruik bij Baurichter die een apotheek dreef, eerst in een pand aan de Langestraat tegenover de schouwburg maar later op de hoek Brammelerstraat-Haaksbergerstraat. Baurichter onderhield er zijn kruidentuintje waar hij geneeskrachtige kruiden teelde voor het brouwen van drankjes en zalfjes tot heil van de zieke medemens. In de sloot kweekte hij bloedzuigers die in die tijd nog werden ingezet voor gecontroleerde aderlating bij patiënten die naar men dacht slecht bloed hadden. Dit zou door de bloedzuigers worden weggezogen zodat alleen gezond bloed overbleef… Of het hielp?
Even verder op lagen toen al het oude mannen en vrouwenhuis en het woonhuis van “stille diender” en manusje van alles bij de gemeente; Snuvers. Dit laatste werd als ziekenhuisje gebruikt, waar patiënten met besmettelijke ziekten in quarantaine werden verpleegd en waarbij ook een lijkenhuisje hoorde.
De naam “Visscherij” die rijke visgronden doet vermoeden waarmee de stad van karper, snoek of baars werd voorzien, was zeer overdreven want meer dan wat stekelbaarsjes en ander klein grut zwommen er volgens de historici niet rond…..
Toen de gemeente haar oog op het terrein had laten vallen, moest Baurichter in 1895 vertrekken waarna het huisje en de tuin in verval raakten. Men liet hierop de sloot dempen met huisvuil uit de stad. Twee vliegen in een klap want de eerste officiële vuilstortplaats van Enschede was een feit.
In 1897 werd besloten de vrijgekomen plek in te richten voor de bouw van een nieuwe school C. waarmee in 1900 werd begonnen en die later de naam Zeggeltschool zou krijgen. De rest van de Konijnenberg werd in gebruik genomen als Gemeentewerf en opslagplaats voor diverse gemeentelijke diensten.
Het romantische plekje, de kruidentuin en de bloedzuigers verdwenen voorgoed van de kaart maar gelukkig niet uit ons geheugen want een deel van het vroegere Schurinksvoetpad dat er langs liep, werd tot de huidige Visserijstraat omgedoopt….



Op deze foto van de Visscherij genomen rond 1899 is duidelijk de rotzooi te zien waarmee de sloot werd gedempt. Het tuinhuisje is inmiddels verzakt terwijl het witte huis van touwslager Mulstege, (naar ik begrepen heb, Hermans grootvader) en de toren van de in 1894 gereedgekomen St. Jozefkerk op de achtergrond figureren.