De deelnemers verzamelen zich bij het brandmonument..
 

Zoals beloofd, kom ik nog even terug op onze stadswandeling van 28 maart 2015.
Ik heb er geweldig van genoten. Niet alleen van alle wetenswaardigheden en verborgen schoonheden van de stad, maar bovenal van de eerste en soms hernieuwde kennismaking met de deelnemers. Bijna iedereen waarmee ik een praatje maakte had wel een gemeenschappelijke kennis of familielid wat soms tot verrassende ontdekkingen leidde.
Onze wereld blijkt klein en Enschede nog kleiner.
Het laat zich begrijpen dat ik er na zoveel emoties even tussenuit moest.
Maar hier komt alsnog, speciaal voor hen die er die zondag tevergeefs op hebben gewacht en de dames Ellen Bruggink en Annemarie Teussink die er bij de Pimpelaar zo op aandrongen, een passend rijmpje.....


STADSWANDELING
Enschede's oude gebouwen
dommelend in de morgenstond.
Leveranciers zijn aan het sjouwen,
een dame wandelt met haar hond.

Plotseling is men klaarwakker,
er is onrust bij het monument.
Dat zijn geen slager en geen bakker,
maar mensen die men hier niet kent.

De Grote Kerk strekt trots zijn toren,
een glans komt over 't Larinksticht.
Het carillon laat van zich horen,
de zonnewijzer zoekt naar licht.

Het zijn de dames en de heren
van Alja's club; "Oud-Enschede"
Zij komen om wat meer te leren
over Èènsche's bruisend wel en wee.





Onder leiding van vier gidsen,
trekt men geboeid van pand naar pand.
Men laat de cameraatjes flitsen
bij Jugendstil van na de brand.

Tenslotte is men best tevreden,
veel stenen staan nog op elkaar.
Het is genoeg geweest voor heden,
er wacht koffie bij de Pimpelaar.

Al kletsend gaat men daar beseffen
bij een borreltje of glaasje wijn;
Men had het slechter kunnen treffen.
"Oud-Enschede" mag er best zijn!




     Gebouw Elim ( boksschool) in Jugendstil


 

Oude Markt 22

 Apotheek Snuif - ca  1925,
nu de Pimpelaar...

Oude Markt 22

waar we tot slot  met z'n allen gezellig
nog even wat drinken en nakletsen..

Tijdens onze stadswandeling vertelde onze gids bij het Larinksticht dat de R.K. meisjesschool daar twee  ingangen had. De ingang met nummer 10 was voor de mindervermogenden, die met nummer 25 voor de beter gesitueerden. Dit zou volgens onze gids wel eens de basis hebben kunnen zijn van het gezegde; "Wanneer je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje."
Leuk gevonden maar of het waar is?
Tot welke categorie zouden de meisjes op deze mooie foto van rond 1900 hebben behoord?
Ze staan er zo aandoenlijk bij dat je ze een cent zou geven,om nog maar eens een oude zegswijze te gebruiken...
 

 Achterzijde van het Larinksticht
ca. 1950..

school met een ingang voor arme
en rijke en kinderen ..

INHOUDSOPGAVE