Het is van alle tijden en we hebben het 
								zelf als ouder of kind aan den lijve 
								ondervonden..... Jengelende peuters en kleuters 
								in een wandelwagentje of meegesleurd op 
								zaterdagmiddag aan de hand van pa en ma naar de 
								Markt of de drukke Haverstraat. Voor de ouders 
								een uitstapje, voor de kleintjes, laag bij de 
								grond gezeten in de kwalijke dampen van het toen 
								nog overal toegestane gemotoriseerde verkeer, 
								een kwelling die uitmondde in gezeur, een 
								huilbui of vervelingsslaapje...
								De foto geeft precies weer hoe zo'n 
								zaterdagmiddag was. Mijn ouders, blij met hun 
								uitje, kijken glimlachend in de camera terwijl 
								mijn verveelde tronie voor zich spreekt.
								
								
								
								
								NAAR DE STAD
								
								Zaterdagmiddag naar de stad.
								Ook als je echt niets nodig had.
								Wandelend of met de bus,
								't was zo gezellig en zo knus.
								
								De markt met al die bonte kramen
								drijft massa's kopers dicht tezamen.
								Voor groente, fruit en verse vis
								omdat het zo voordelig is.
								
								Maar 't kleine kind laag in z'n wagen,
								zit zich voortdurend af te vragen;
								wat voor lol dit alles biedt
								terwijl hij enkel benen ziet.
								
								En dan met vreemden dat gepraat,
								hoe of het met de kleine gaat.
								God, jong wat wor ie à wear groot,
								't wodt tied dat z'oe noar school hèn doot.
								
								Alleen de winkel van van Ulzen,
								geeft het kinderhart impulsen.
								Wat zou hij toch gelukkig zijn
								met die elekturiese trein.
								
								Maar nee, men sleept hem al weer mee
								naar C&A en V&D.
								Verveling slaat nu hevig toe,
								hij zeurt en wordt een beetje moe.
								
								Dramt om ijs en om patat,
								maar heeft net een banaan gehad.
								Dan geeft ie 't op, zijn hoofd wordt zwaar.
								en sluit dan toch z'n ogen maar...