‘n WEENTERS DREUMKE
’t Löp wear teag’n ’t end van ’t joar,
wi’j hebt de
kerstversiering kloar.
Boet’n geet de
weend tekear,
reag’n slöt op de
stroate near.
Hier binn’n braandt ’n kachel vol,
bi’j koffie met ’n dik vlak stol.
Ik dommel vot oonder oons beumke
noar ’n ieskoald weenterdreumke..
Oaver iesbleum op de roet’n.
’n sneebal midd’n in ’n snoet’n.
Op kleump ’n gladd’n glierbaan maak’n
en bom-ies knalhard loat’n kraak’n.
Met ‘n sleeke van ‘n bult of glied’n
of met de hele school hèn schaats’n ried’n.
Da’s pas ‘n weenter woa’j van hoaldt….
en…Oh gut.. noe is mien koffie koald.
